එඩාර්ඩ් 04-1

වෙහෙසින් මිරිකුනු, කුසගින්නෙන් පෙලුනු, නොරිස්සුම් මුහුණින් යුතු එඩාර්ඩ් ස්ටාර්ක් රතු බලකොටුවේ දැවැන්ත ලෝකඩ දොරින් ඇතුළට සිය අසු මෙහෙයවී ය. උණුසුම් ජල ස්නානයක්, පැළහූ කුකුළෙකු හා පිහාටු මෙට්ටයක් මත සැප නින්දක් ගැන සිහින මවමින් සිය අසු පිට සිටි ඔහු වෙත ළඟා වූ රජතුමා ගේ මාලිගා බාරකරුවා දන්වා සිටියේ ප්‍රධාන මේස්ටර් පයිසෙල් විසින් රාජසභාවේ හදිසි රැස්වීමක් කැඳවා ඇති බවය. රජතුමා ගේ හස්තය ඔහුට පහසු හැකි උපරිම ඉක්මනින් ඊට සිය ගෞරවනීය සහභාගිත්වය ලබාදෙන්නේ නම් මැනවැයි එම පණිවුඩයෙන් වැඩි දුරටත් කියැවින.

"හෙට උදේ නම් මට පහසු වෙයි." නෙඩ් කඩාපැන්නේ සිය අසු පිටින් බිමට බසිමිනි.

මාලිගා බාරකරුවා දෙකට නැමුනි. "මම උපදේශකයින්ට කියන්නම් ඔබතුමාට එන්ට වෙන්නෙ නෑ කිවුවා කියලා, මගේ උතුමානනි."

"එපා." නෙඩ් කීවේ ය. ඔහු හරිහැටි සිය රාජකාරි අරඹන්නටත් පෙරම රාජසභාවේ උපදේශකයින් හා ගැටුම් ඇති කර ගැනීම නොමනා ය. "මම එයාලව හම්බවෙන්නම්. ඒත් මට ටික වෙලාවක් දෙන්ට අඩු ගානෙ හොඳ ඇඳුමක් මාරු කරගන්ටවත්."

"එහෙමයි මගෙ උතුමානනි. ඒරින් උතුමානන් කලින් පාවිච්චි කරපු 'හස්තයේ කුළුණ' අපි ඔබතුමා වෙනුවෙන් වෙන් කරලා තියෙන්නෙ. ඔබතුමා සතුටුනම්. ඔබතුමාගෙ බඩු ඔක්කොම එහාට යවන්ට මම වග බලාගන්නම්."

"බොහොම ස්තූතියි!" නෙඩ් කීවේ සිය අත්වැසුම් ගලවා ඉණ පටියට යටින් ඔබ්බන අතරේදී ය. ඔහුට පිටුපසින් අනෙකුත් පිරිස ගේට්ටුවෙන් ඇතුළු‍වෙමින් සිටියහ. සිය නිවාස බාරකරුවා වූ වයොන් පූල් දුටු නෙඩ් ඔහුට කතා කලේ ය. "රාජසභාවට මාව හදිසියේම උවමනා වෙලා තියෙනවා. ම‍ගේ දුවලාට එයාලගෙ නිදන කාමර පෙන්නන්ට. ජොරීට කියන්ට එයාලා කාමර ඇතුළෙම තියාගන්ටයි කියලා. ආර්යාට එහා මෙහා ඇවිදින්ට යන්ට ‍දෙන්ට එපා." පූල් හිස නැමී ය. නෙඩ් නැවතත් රාජකීය මාලිගා බාරකරුවා දෙසට හැරුනේ ය. "මගේ කරත්ත තාමත් නගරෙ මැද්දෙන් එන ගමන්. මට ගැලපෙන ඇඳුම් ටිකක් හොයාගන්ට වෙයි."

"මම බොහොම සන්තෝසෙන් ඒක කරන්නම්."

මෙලෙස අත්‍යන්කයෙන්ම වෙහෙසුනු, අනෙකෙකු ගේ ඇඳුම්වලින් සැරසුනු නෙඩ් ඉක්මන් පියවර තබමින් රාජසභාව වෙත ළඟා වෙද්දී රාජසභිකයින් සිවුදෙනෙක් ඔහු වෙනුවෙන් පොරොත්තු වෙමින් සිටියහ.

ශාලාව ඉතා උසස් අන්දමින් සරසා තිබින. බිමට ම'රිෂ් බුමුතුරුණු එලා තිබුනු අතර එක් කොණක ගිම්හාන දූපත්වලින් ගෙනා දිදුලන වර්ණයෙන් සිතුවම් කල කඩතිරයක් දක්නට ලැබින. බිත්ති පුරා නොර්වොස් හා ක්වොහොර් හා ලයිස් වලින් ගෙනා තිර රෙදි එල්ලා අලංකාර කර තිබින. කළු පැහැ කිරිගරුඬින් නිමවා දෑස්වලට ඔප දැමූ ගානට් එබ්බවූ නරසිංහ රූප දෙකක් මගින් දොරටුව දෙපස අලංකාර කෙරින. රාජසභිකයින් අතරින් නෙඩ් අකැමැතිම පුද්ගලයා, වාරිස් නම් පණ්ඩකයා නෙඩ් දොරින් ඇතුළුවත්ම ඔහුට ආචාර කලේ ය. "ස්ටාර්ක් උතුමානනි, රජමාවතේදී ඔබට මුහුණ දෙන්ට වුන කරදර ගැන මට බොහොම දුකයි. අපි හැ‍මෝම සප්තක දේවස්ථානයට ගියා ජොෆ්රි කුමාරයා වෙනුවෙන් ඉටිපන්දම් පත්තු කරන්ට. එයාගෙ සුවය වෙනුවෙන් මම යාඥා කලා."

"ඔබේ දෙවියන්ට ඔබව ඇහිලා තියෙනවා." නෙඩ් උදාසීන නමුදු ආචාරශීලී අයුරින් පිළිතුරු දුන්නේ ය. "කුමාරයා ගතවෙන හැම දවසක් ගානෙම ශක්තිමත් වෙනවා." පණ්ඩකයා ගේ ග්‍රහණයෙන් සිය අත මුදා ගත් ඔහු තිරයක් අසල සිටගෙන සිටි රෙන්ලි උතුමානන් වෙත කාමරය හරහා ඇවිද ගියේ ය. ඔහු සමග සිහින් ස්වරයෙන් කතා කරමින් සිටි මිටි පුද්ගලයා අනෙකෙකු නොව සුළැඟිල්ලා විය යුතුය. රොබ්ර්ට් සිය සිහසුන දිනන විට රෙන්ලි අට හැවිරිදි කොලුවකු විය. එනමුදු ඔහු මේ වනවිට තරුණයකු බවට වැඩී සිටියේ සෑම අතින්ම පාහේ සිය වැඩිමල් සොයුරාට සමාන විය. ඔහු දකින වාරයක් පාසා නෙඩ්ට දැනුනේ ත්‍රිශූලයේ සටන දිනූ රොබ්ර්ට් තමා අසල සිටිනු වැනි හැඟීමකි.

"ඔබ පරෙස්සමින් ඇවිල්ලා කියලා පේනවා ස්ටාර්ක් උතුමානනි." රෙන්ලි කීවේ ය.

"ඔබත්." නෙඩ් පිළිතුරු දුන්නේ ය. "මට සමාවෙන්ට මෙහෙම කියනවට. ඒත් සමහර වෙලාවට ඔබව පේන්නෙ ඔබේ අයියා රොබර්ට්ගෙ රූපයක් වගේ."

"බොහොම නරක ‍කොපියක්." ‍රෙන්ලි දෙවුර ඇකිළී ය.

"හැබැයි ඊට වඩා බොහොම හොඳට ඇඳලා ඉන්නවා." සුළැඟිල්ලා උපහාසයෙන් කීවේ ය. "රාජසභාවෙ ඉන්න ආර්යාවන්ගෙන් බාගෙකට වඩා හොඳට අපේ රෙන්ලි උතුමානන් එයාගෙ ඇඳුම් පැළඳුම්වලට වියදම් කරනවා."

එය සැබැවින්ම සත්‍යයක් විය. රෙන්ලි උතුමානන් රන්වන් ‍ගෝනුන් දුසිමක් පමණ එම්බ්‍රොයිඩර් කරන ලද තද කොළ පැහැ විල්ලූද ඇඳුමකින් සැරසී සිටියේ ය. රන්වන් පැහැ ‍රෙද්දෙන් කල, එක් උරහිසක් උඩින් පැළඳ සිටි අඩ-කබාය අලංකාර මරකත හාරිච්චියකින් තද කර තිබින. "මීට වඩා භයානක අපරාධ තියෙනවා." රෙන්ලි සිනාවකින් යුතුව කීවේ ය. "උදාහරණෙකට ගත්තොත් ඔබ ඔය ඇඳගෙන ඉන්න විදිය."

සුළැඟිල්ලා මෙම සමච්චලය නොතකා හැරියේ ය. ඔහු අහංකාරකම තැවරුනු සිනාවකින් වැසුනු මුවින් යුතුව නෙඩ් දෙස බැලුවේ ය. "ඔබව මුනගැ‍හෙන්ට මම අවුරුදු ගානක ඉඳන් බලන් හිටියා ස්ටාර්ක් උතුමානනි. කිසිම සැකයක් නෑ කැට්ලින් ආර්යාව මං ගැන ඔබට කියලා ඇති."

"ඇත්තෙන්ම." නෙඩ් පිළිතුරු දුන්නේ කේන්තිය මුසු ස්වරයකිනි. සුළැඟිල්ලා ගේ ප්‍රකාශයේ ඇති කපටි අධිමානය ඔහු ‍‍ගේ සිතේ අමනාපයක් ඇති කලේ ය. "මම හිතන්නෙ ඔබ මගේ සහෝදරයා බ්‍රැන්ඩන්වත් හොඳට දැනගෙන හිටියා."

රෙන්ලි බරතියන් මහ හඬින් සිනාසුනේ ය. කතාවට සවන් දීම පිණිස වාරිස් ද එදෙසට ඇදුනේ ය.

"බොහොම හොඳට දැනගෙන හිටියා." සුළැඟිල්ලා පිළිතුරු දුන්නේ ය. "එයාගෙ ගරු සැලකිල්ලෙ සංකේතයක් තාමත් මගෙ ළඟ තියෙනවා. බ්‍රැන්ඩනුත් මං ගැන කතාකලාද?"

"නිතරම වගේ. අනික බොහොම උණුසුම් විදියට තමා එයා ඒ ගැන කතා කලේ." නෙඩ් කීවේ එය මේ සංවාදයට නැවතීමේ තිත තබතැයි යන බලාපොරොත්තු‍වෙනි. ඔවුන් කරන මේ ක්‍රීඩාව, වදන්වලින් කරන ද්වන්ද්ව යුද්ධ ඔහුට නුහුරු නුපුරුදු දෙයකි.

"මම හිතාගෙන හිටියෙ උණුසුම කියන්නෙ ස්ටාර්ක්වරුන්ට ගැලපෙන්නෙ නැති දෙයක් කියලයි." සුළැඟිල්ලා කීවේ ය. "මෙහෙ මේ දකුණුකරේ උදවිය කියන්නෙ ඔබලා හැමෝම හැදිලා තියෙන්නෙ අයිස් වලින්, ඔබලා බෙල්ලෙන් පහළට ආපු ගමන් දිය‍වෙලා වැක්කෙරෙනවා කියලයි."

"ඒ තරම් ඉක්මනින් දියවෙන්ට මගෙ කිසිම අදහසක් නෑ බේලිෂ් උතුමානනි. ඔබ ඒ ගැන බයවෙන්ට දෙයක් නෑ." නෙඩ් සාකච්ඡා මේසය දෙසට ඇදුනි. "මේස්ටර් පයි‍සෙල්, මම හිතනවා ඔබ බොහොම හොඳින් කියලා."

මේසය පාමුල උස් අසුනක වාඩි වී සිටි ප්‍රධාන මේස්ටර්වරයා මෘදු ලෙසින් සිනාසුනි. "මගේ මේ නාකි වයසට ගැලපෙන තරම් ‍හොඳින් ඉන්නවා මගෙ උතුමානනි. ඒ වුනත්, කියන්ට කණගාටුයි, මට බොහොම ඉක්මනට මහන්සි දැනෙනවා." ඔහු ගේ තට්ට හිස වටා සුදු හිසකෙස් රිදී පැහැ වැටියක් මෙන් බැබලු‍නේ ය. ඔහු පැළඳ සිටි මේස්ටර්වරුන් ගේ කරපටිය සාමාන්‍ය ලෝහ දම්වැලක් නොවී ය. දුසිම් බාගයක් පමණ වූ ලෝහ දම්වැල් එකිනෙක පාස්සා බරපතල මාලයක් සාදා තිබූ අතර එය ඔහු ගේ ගෙලේ සිට පපුව දක්වා පැතිරින. මේ දම්වැල් පුරුක් සාදා තිබුනේ මිනිසා විසින් දැන සිටි සෑම ලෝහයක්ම; කළු යකඩ හා රතු රන්, දිදුලන තඹ හා ඊයම්, වානේ හා ටින්, පිත්තල හා ලෝකඩ හා ප්ලැටිනම් ආදිය භාවිත කරමිනි. ගාර්නට්, අමතේස්ත හා කළු මුතුවලින් මෙම මාලය හැඩ කෙරුනු අතර අතරින් පතර මරකත හා රතු කැටද දැකගත හැකි විය. "අපි ඉක්මනටම පටන් ගත්තොත් හොඳයි." ප්‍රධාන මේස්ටර්වරයා පැවසූයේ සිය දැවැන්ත උදරය මත දෑත් බැඳ ගනිමිනි. "අපි තවත් වෙලා බලන් හිටියොත් මට නින්ද යයිද දන්නෙත් නෑ."

"ඔබ කියන විදියකට." ‍මේසය මුදුනෙහි වූ රජතුමා ගේ ආසනය හිස්ව පැවතුනි. රජු ගේ හස්තය වශයෙන් නෙඩ් ඊට දකුණුපසින් තිබුනු අසුනෙහි වාඩි වුනේ ය. "මගේ උතුමනි, ඔබලාව ‍පොරොත්තු කරන්ට සිදු වීම ගැන මට කණගාටුයි." ඔහු චාරිත්‍රානුකූලව පැවසී ය.

"ඔබ තමා රජතුමාගෙ හස්තය." වාරිස් පැවසී ය. "ඔබ සතුටු විදියට වැඩ කරන්ට අපි සූදාණම්, ස්ටාර්ක් උතුමානනි."

අනිකුන් තම තමාට හිමි අසුන්වල වාඩි ගනිද්දී හදිසියේම නෙඩ්ට වැටහී ගියේ තමා මෙතැනට, මෙම කාමරයට, මෙම මිනිසුන් අතරට නොගැලපෙන්නෙකු බවය. වින්ටර්ෆෙල්වල සොහොන් ගැබ් තුළදී රොබර්ට් ඔහුට පැවසූ දේවල් ඔහුට නැවත සිහියට නැගින. 'මාව වට කරන් ඉන්නෙ වංචාකාර‍යොයි මෝඩයොයි' රජතුමා පවසා තිබින. සාකච්ඡා මේසය වටා අසුන් ගෙන සිටි පිරිස දෙස බැලූ මෙයින් කවරෙකු වංචාකාරයින් ද කවරෙකු මෝඩයින් ද යි කල්පනා කර බැලී ය. "මෙතැන අපි පස්දෙනයිනෙ ඉන්නෙ."

"රජතුමා උතුරට ගියාත් එක්කම වගේ ස්ටැනිස් උතුමානන් ඩ්‍රැගන්ස්ටෝන්වලට ගියා." වාරිස් කීවේ ය. "සෙර් බැරිස්ටාන් රජතුමාගෙ පැත්තකින් එනවා ඇති."

"අපි රජතුමායි සෙර් බැරිස්ටානුයි එනකං හිටියනං හොඳයි ව‍ගේ." නෙඩ් කීවේ ය.

රෙන්ලි බරතියන් මහ හඬින් සිනාසුනේ ය. "මගේ සහෝදරයා මෙතනට එනකං බලන් ඉන්ට ගියොත් අප‍ට තව කාලාන්තරයක් බලන් ඉන්ට වෙයි."

"අපේ රොබර්ට් රජතුමාට තවත් ගොඩක් දේවල් ගැන බලන්ට ති‍යෙනවා." වාරිස් කීවේ ය. "ඒ බර අඩු කරන්ට උවමනා නිසා පුංචි පුංචි දේවල තීරණය අපට ගන්ට බලය දීලයි තියෙන්නෙ."

"වාරිස් උතුමානන් ඇත්තටම අදහස් කරන්නෙ මුදල් හදල්, බදු, අස්වැන්න, යුක්තිය වගේ දේ ගැන මගේ අයියා එච්චර උනන්දුවක් දක්වන්නෙ නෑ කියලයි." රෙන්ලි උතුමානන් කතාව ඇරඹී ය. "ඒ නිසා මේ රාජධානිය පාලනය කරන එක අපි පිට තමා වැටිලා තියෙන්නෙ. රජතුමා සැරින් සැරේ අපට පණිවුඩ එවන එක තමා කරන්නෙ." සිය කමිස අත තුළින් පිටතට ගත් රෝල් කරන ලද ලිපියක් ඔහු මේසය මත තැබී ය. "අද උ‍දේ එයා මට අණ කලා හැකි ඉක්මනින් මෙහාට ඇවිල්ලා ප්‍රධාන මේස්ටර් පයිසේල්ට කියන්ටය කියලා හැකි ඉක්මනින් රාජසභාව රැස් කරන්ටය කියලා. එයා අපට බොහොම හදිසි රාජකාරියක් පවරලා තියෙනවා."

සුළැඟිල්ලා සිනාවක් සමගින් ලිපිය නෙඩ් වෙත දිගු කලේ ය. එහි තිබුනු රාජකීය මුද්‍රාව සිය මහපටැඟිල්ලෙන් කැඩූ නෙඩ් එය මේසය මත ඇතිරුවේ රජතුමා ගේ හදිසි නි‍යෝගය කියවනු පිණිස ය. ඔහුට සිය දෑස් අදහාගත නොහැකි විය. රොබ්ර්ට් ගේ මෝඩකම්වල සීමාවක් නැතිද? අනෙක මේ සියල්ලම ඔහු ගේ නමින් සිදු කිරීම අඬන්නට සිටින මිනිසාට ඇහැට ඇඟිල්ලෙන් ඇන්නා හා සමාන ය. "දෙයියන්ටම ඔප්පු වෙච්චා‍වෙ!"

"එඩාර්ඩ් උතුමානන් කියන්ට හදන්නෙ," රෙන්ලි උතුමානන් නිවේදනය කලේ ය. "අපේ රජතුමාට උවමනා වෙලා තියෙනවා තරගාවලියක් පවත්වන්ට අපේ අලුත් හස්තය පත්කිරීමට කරන ගෞරවයක් වශයෙන්."

"සල්ලි කොච්චරක් ද?" සුළැඟිල්ලා මෘදු ස්වරයෙන් ඇසුවේ ය.

නෙඩ් ලිපිය කියැවී ය. "තරගාවලියේ ශූරයාට රන්කාසි හතලිස්දාහක්. අනුශූරයාට විසිදාහක්. මිශ්‍ර සටනේ ජයග්‍රාහකයට තවත් විසිදාහක්. දුනුවායන්ගෙ තරගයේ ජයග්‍රාහකයට දහදාහක්."

"රන්කාසි අනූදාහක්." සුළැඟිල්ලා සුසුමක් හෙලී ය. "ඒත් එක්කම අපි අනිත් වියදම් ගැනත් අමතක කරන්ට නරකයි. රොබ්ර්ට්ට බොහොම විශාල භෝජන සංග්‍රහයකුත් පවත්වන්ට ඕන වෙයි. ඒ කියන්නෙ අපට හොයාගන්ට වෙනවා කෝකියො, වඩු‍‍වො, වැඩකාර කෙල්ලො, ගායකයො, සර්කස්කාරයො, විහිළුකාරයො..."

"විහිළුකාරයො නම් අපට ඕන පදං ඉන්නවා." රෙන්ලි උතුමානන් කීවේ ය.

ප්‍රධාන ‍මේස්ටර් පයිසෙල් සුළැඟිල්ලා දෙස බැලුවේ ය. "භාණ්ඩාගාරය මේ වියදම් දරනවද?"

"මොන භාණ්ඩාගාරයක් ගැනද ඔබ ඔය කතා කරන්නෙ?" සුළැඟිල්ලා පිළිතුරු දුන්නේ ඇදවී ගිය දෙතොලින් යුතුව ය. "මෝඩ කතා කියන්ට එපා මේස්ටර්. මං තරම්ම ඔබත් දන්නවා භාණ්ඩාගාරය හිඳිලා ගිහිල්ලා දැන් අවුරුදු ගානක් වෙනවා කියලා. මට සල්ලි ණයට ගන්ට තමා වෙන්නෙ. කිසිම සැකයක් නෑ ලැනිස්ටර්ලා අපට මේ පාරත් උදවු කරාවි. දැනට අපි ටයිවින් උතුමානන්ට රන්කාසි මිලියන තුනක් ණයයි. තවත් ලක්ෂයක් ඉල්ලගත්තා කියලා මොකක්ද සිද්දවෙන වෙනස?"

පුදුමය නිසා නෙඩ් තෝන්තු වී ගිය අතර ඔහු ගේ මුව ඇරී ගියේ ය. "ඔබ කියන්නෙ රජය දැනට රන්කාසි මිලියන තුනක් ණයයි කියලද?"

"රජය දැනට රන්කාසි මිලියන හයකට වඩා ණයයි එඩාර්ඩ් උතුමානනි. ලැනිස්ටර්ලට තමා ඒකෙන් වැඩිම කොටසක් අයිති. ඒත් එක්කම අපි ණයට අරන් තියෙනවා ටිරල් උතුමානන්ගෙන්, බ්‍රාවොස්වල යකඩ බැංකුවෙන්, ටයිරෝෂි වෙළෙඳ ගිවිසුම් කීපයකින්. අන්තිම කාලෙ වෙද්දි මට සත්‍ය ලබ්ධියෙනුත් ණයට ගන්ට වුනා. ප්‍රධාන පූජකතුමා කේවල් කරන්නෙ හරියට ඩෝර්නිෂ් මාළුකාරයෙකුටත් වඩා අන්ත විදියට."

නෙඩ් ත්‍රස්ත වී ගියේ ය. "ඒරිස් ටාර්ගේරියන් රන්කාසිවලින් පිරිච්ච භාණ්ඩාගාරයක් අපට ඉතුරු කරලා ගියා. ඔබලා කොහොමද මෙහෙම දෙයක් වෙන්ට ඉඩඇරියෙ?"

සුළැඟිල්ලා දෙවුර ඇකිළී ය. "භාණ්ඩාගාරයේ ප්‍රධානියා සල්ලි හොයනවා. රජතුමායි එයාගෙ හස්තයයි සල්ලි වියදම් කරනවා."

"මම විශ්වාස කරන්නෙ නෑ ජොන් ඒරින් රොබ්ර්ට්ට ඉඩදුන්නය කියලා රජය මෙහෙම හිඟමනට දාන්ට." නෙඩ් උණුසුම් ස්වරයෙන් කීවේ ය.

ප්‍රධාන මේස්ටර් පයිසෙල් සිය තට්ට හිස දෙපසට වැනී ය. "ඒරින් උතුමානන් කියන්නෙ බොහොම දූරදර්ශී මනුස්සයෙක්. ඒ වුනත් කණගාටුයි කියන්ට අපේ රජතුමා සමහර වෙලාවට ඥානවන්ත උපදෙස්වලට ඇහුම්කන් දෙන්නෙ නෑ."

"මගේ සහෝදරයා බොහොම කැමැතියි තරගාවලිවලටයි භෝජන සංග්‍රහවලටයි." රෙන්ලි බරතියන් කී‍වේ ය. "ඒත් එක්කම එයාට මේ, එයා කියන විදියට 'සල්ලි ගනං කරන වැඩ' හරි පිළිකුල්."

"මම රජතුමාත් එක්ක ‍මේ ගැන කතා කරන්නම්." නෙඩ් කී‍‍‍වේ ය. "‍මේ තරගාවලිය රජයට දරන්ට බැරි තරම් අනවශ්‍ය දෙයක්."

"ඔබට කැමැති විදියකට එයාට කතා කරන්ට." ‍රෙන්ලි උතුමානන් කීවේ ය. "ඒත් අපි මේ ගැන සැලසුම් කරන එකත් කලා නම් හොඳයි."

"‍වෙන දවසක." සමහරවිට ඔහු ගේ ස්වරය මඳක් උස්වන්නට ඇත. ඔවුන් ඔහු දෙසට එල්ල කල බැලුම් වලින් ඒ බැව් තහවුරු විය. තමා තවදුරටත් සිටින්නේ වින්ටර්ෆෙල්වල නොවන බව ඔහු සිහියේ තබා ගත යුතුය. එහිදී නම් ඔහුට ඉහළින් සිටියේ රජතුමා පමණි. එනමුදු මෙහිදී ඔහු සමානයන් අතර තවත් එක් අයකු පමණි. "මට සමාවෙන්ට මගේ උතුමනි." ඔහු වඩා මෘදු ස්වරයකින් කීවේ ය. "මට හොඳටම මහන්සියි. අපි අදට නවත්තලා, මම ටිකක් ගිමන් නිවුවට පස්සෙ ආයෙමත් පටන් ගමු." ඔවුන් ගේ අනුමැතිය වෙනුවෙන් පමා නොවුනු ඔහු සැනෙන් නැගිට සිටියේ පිරිස වෙත හිස සලා දොර දෙසට පිය මැන්නේ ය.

පිටත තවමත් කරත්ත හා අශ්වාරෝහකයින් බලකොටු ද්වාරයෙන් ඇතුළුවෙමින් පැවතින. බලකොටු අංගනය කෑ ගසන මිනිසුන් ගේ හා අශ්වයින් ගේ කලිකලහයෙන් පිරි එකම මඩ ගොහොරුවක් විය. ඔහුට දැනගන්නට ලැබුනු අන්දමට රජතුමා තවමත් පැමිණ නොසිටියේ ය. ත්‍රිශූලයේ සිදු වූ අභාග්‍ය සම්පන්න සිදුවීමෙන් පසු ස්ටාර්ක්වරුන් හා ඔවුන් ගේ පිරිස ප්‍රධාන කණ්ඩායමෙන් බැහැරව ඔවුන්ට වඩා ඉක්මනින් ගමන් කොට තිබින. නැගී එන ආතතිය මගහරිනු වස් ලැනිස්ටර්වරුන්ගෙන් හැකි තරම් ඈත් වී ගමන් කිරීමට නෙඩ් තීරණය කර තිබින. මේ කාලය තුළ රොබර්ට් පෙනෙන්නට සිටියේ නැති තරමි. පිරිස අතර කෙරුනු කතාබහ අනුව නම් ඔහු නිතරම බීමත්ව අශ්ව කරත්තයේ ගමන් ක‍රමින් සිටියේ ය. ඔහු මෙහි පැමිණීමට තවත් පැය ගණනාවක් ගත විය හැකි නමුදු එතරම් ඉක්මනට ඔහු ගේ මුහුණ බැලීමට නෙඩ් ගේ සිතේ කැමැත්තක් නොතිබින. සන්සා ගේ දුක්මුසු මුහුණ දකින වාරයක් පාසා සිය සිතේ ද්වේශය කැකෑරෙමින් නැග එනු නෙඩ්ට දැනින. ගමනේ අවසාන සති දෙක එකම දුක් ප්‍රවාහයක් විය. මිය යා යුතුව තිබු‍නේ ලේඩි නොව නයිමේරියා බව පවසමින් සන්සා ආර්යාට චෝදනා කලා ය. අනිත් අතට මස්කාරයා ගේ පුතාට සිදු වූ දේ අසන්නට ලැබුනු පසු ආර්යා සම්පූර්ණ‍යෙන්ම පාහේ මේ ලෝකයෙන් බැහැර වූ බවක් පෙනින. සන්සා සෑමදාම නින්දට යද්දී සිය ‍කොට්ටය තෙමෙන තෙක් හැඬූ අතර ආර්යා දවස පුරාම කිසිදු කතාවක් බහක් නොමැතිව බලා ගත් අත බලා සිටිනු දක්නට ලැබින. වින්ටර්ෆෙල්හි ස්ටාර්ක්වරුන්ටම වෙන් වූ සීතල අපායක් එඩාර්ඩ් ස්ටාර්ක් සිහිනයෙන් දුටුවේ ය.

----------------------------

පිටත අංගනය හරහා ගොස් අභ්‍යන්තර පවුර පසුකර සිය නවාතැන වන 'හස්තයේ කුළුණ' වෙත ඇවිදිමින් යන අත‍රේ නෙඩ් ඉදිරියෙන් සුළැඟිල්ලා ප්‍රාදුර්භූත වීය. "ඔබ ඔය යන්නෙ වැරැදි පැත්තට ස්ටාර්ක්. එන්ට මගෙත් එක්ක."

අතීරණයෙන් වුවද නෙඩ් ඔහු පසුපස වැටින. සුළැඟිල්ලා ඔහුව කැඳවාගෙන කුළුණක් තුළින්, පඩිපෙළක් පහළට, අන්තර්භෞම අංගනයක් හරහා අතහැර දමන ලද බරාඳයක් දිගේ දිගටම ගි‍යේ ය‍. මේ බරාඳය දිගටම පැරණි හිස් සන්නාහ සිටවා තිබුනේ මුරකරුවන් පරිද්දෙනි. කළු පැහැ වා‍නේවලින් නිමවා මකර කොරපොතුවලින් හැඩගැන්වූ, දැන් අමතක කර දමා ධූලි බැඳී තිබුනු මේවා ටාර්ගේරියන්වරුන් ගේ කෞතුක වස්තු විය. "මේ ම‍ගේ නවාතැනට යන පාර නෙවෙයි." නෙඩ් කී‍වේ ය‍.

"මම එහෙම කිවුවද? මම ඔබව එක්කරන් යන්නෙ වධකාගාරවලට, ඔබේ බෙල්ල කපලා මළකඳ කොහේ හරි බිත්තියක් පිටිපස්සෙ හංගන්ට." සුළැඟිල්ලා පිළිතුරු දුනි. ඔහු ගේ කටහඬ සෝපාහාසයෙන් පිරී තිබින. "අපට සෙල්ලම් කර කර ඉන්ට වෙලාවක් නෑ ස්ටාර්ක්. ඔබේ බිරිඳ බලන් ඉන්නවා."

"මොකක්ද මේ නටන්ට හදන නාඩගම? කැට්ලින් ඉන්නෙ වින්ටර්ෆෙල්වල. මෙතන ඉඳන් ලීග සිය ගානක් ඈත."

"ආහ්!" සුළැඟිල්ලා ගේ අළු-කොළ පැහැ දෑස් දීප්තිමත්ව බැබලින. "ඒ කියන්නෙ එහෙනම් තව කවුරු හරි බොහොම දක්ෂ විදියට වෙස් වලා ගෙන තියෙනවා. මේ අන්තිම වතාවටයි කියන්නෙ. එන්ට. එහෙම නැත්තං එන්ට එපා. මම එයාව මටම තියාගන්නම්." ඔහු ඉක්මනින් පඩිපෙළ පහළට ඇවිදගෙන ගියේ ය.

නෙඩ් පරීක්ෂාකාරී අයුරින් ඔහු පසුපසින් වැටුනේ අද දවස කෙදිනක නිමා වන්නේදැයි කල්පනා කරමිනි. මෙවැනි කුමන්ත්‍රණ ගැන ඔහු තුළ කිසිදු පැහැදීමක් නොවී ය. එනමුදු සුළැඟිල්ලා වැනි මිනිසකුට එවැනි දේ කජු කන්නාක් මෙන් පහසු බව ඔහුට අවබෝධ වෙමින් තිබින.

පඩි‍පෙළ පාමුල ඕක් දැවයෙන් හා යකඩින් නිම කල බරැති දොරක් විය. අගුල එසවූ පෙටයර් බේලිෂ් නෙඩ්ට සන් කලේ ය. දොරින් පිට වූ ඔවුන් පා තැබූයේ බැස යන හිරු ගේ රත් පැහැයෙන් නැහැවුනු, ගඟට ඉහළින් පිහිටි දැඩි බෑවුම් සහිත පර්වතයක් මුදුනට ය. "අපි ඉන්නෙ බලකොටුවෙන් පිටත." නෙඩ් කීවේ ය.

"ඔබව මුලා කරන්ට හරි අමාරුයි ස්ටාර්ක්." සුළැඟිල්ලා බොරු නියවීමක් ඇතිව කීවේ ය. "ඉර නිසාද ඒක අහුවුනේ? නැත්තම් අහස නිසාද? මගේ පස්සෙන් එන්ට. ගලේ පඩි කපලයි තියෙන්නෙ. පරිස්සමෙන්. පහළට වැටෙන්ට එපා. කැට්ලින් කවදාවත් ඒක පිළිගන්න එකක් නෑ." ප්‍රපාත‍යෙන් ඔබ්බට ගිය ඔහු වඳුරකු මෙන් කඩිසරව පහළ බසින්නට විය.

නෙඩ් මඳ වේලාවක් පර්වත මුහුණත අධ්‍යයනය කලේ ය. ඉන්පසු වඩා සෙමින් පහළ බසින්නට පටන් ගත්තේ ය‍. සුළැඟිල්ලා පොරොන්දු වූ පරිද්දෙන්ම ගලේ නොගැඹුරු කැපුම් කපා තිබුනේ පහත සිට බලන්නෙකුට නොපෙනන පරිද්දෙනි. ඔහු‍ට බොහෝ පහළින් බොහෝ ඈතින් ගඟ ගලායමින් තිබින. සිය මුහුණ පර්වතයට සමීපව තබා ගත් ඔහු උවමනාවට වඩා පහළ නොබැලීමට වග බලා ගත්තේ ය.

අන්තිමේදී නෙඩ් පර්වතය පාමුල වූ ගඟට සමාන්තරව ඇදී ගිය පටු, මඩ වැකුනු අඩි පාරකට පා තැබුවේ ය. සුළැඟිල්ලා ගලක් මත වාඩි වී ඇපල් ගෙඩියක් කමින් සිටියේ ය. "ඔබ බොහොම නාකි වෙලා ස්ටාර්ක්." ඔහු කීවේ ඇපල් ගෙඩියේ මදය අලස ලෙස ගංදියට විසි කරමිනි. "ප්‍රශ්නයක් නෑ. ගමනේ ඉතුරු ටික අපි අශ්වයො පිටේ යමු." ඔහු සතුව අසුන් දෙදෙනෙකු පොරොත්තුවෙන් සිටි අතර අසු පිට නැගුනු ‍නෙඩ් සුළැඟිල්ලා පසු පස අඩි පාර දිගේ ගොස් නගරයට අවතීර්ණ විය.

Eddard Stark: “You would be the last man I would willingly include in any party, Lord Baelish.”