ප්‍රස්තාවනාව - 03

"දෙයියම්පා!" ඔහුට පිටුපසින් ඇසුනි. අසිපත අතකින් ගත් සෙර් වේමාර් රොයිස් සුළඟේ ලෙලදෙන සළුවත් සහිතව තරු එළියේ බබලමින් මුරකරු වෘක්ෂය පසෙකින් සිටගෙන සිටින්නේ හරියට මුළු ලෝකයටම පේන්නට මෙනි.

"පාත් වෙන්ට." විල් ඉක්මන් ස්වරයෙන් කෙඳිරුවේය. "මොකක් හරි වැරැද්දක් තියෙනවා."

රොයිස් සෙලවුනේවත් නැත. පහතින් ඇති හිස් භූමිය දෙස බැලූ ඔහු සිනාසුනි. "උඹේ මැරිච්ච මිනිස්සු වාඩිය අස්කරන් ගිහින් වගේ විල්."

විල් ආයාසයකින් තතන තතනා වචන සොයන්නට උත්සාහයක් දැරීය. අත් හැර දමන ලද වාඩියේ එහා මෙහා ගිය ඔහුගේ දෑස් බිම වැටී තිබුනු පොරොව මත නතරවිනි. විශාල, තල දෙකක් ඇති, සටනට භාවිත කරන පොරොවක්, ඔහු කලින් දුටු තැනම තවමත් එලෙසින්ම තිබේ. මෙවැනි වටිනා පොරොවක් අත්හැර දමන්නට....

"නැගිටපං විල්." සෙර් වේමාර් අණ දුනි. "මෙතැන මොකෙක්වත් නෑ. උඹ මොකක්ද ඔය පඳුරක් අස්සෙ හැංගිලා කරන්නෙ?"

විල් අකැමැත්තෙන් නමුදු ඒ අණට කීකරු විය.

සෙර් වේමාර් ඔහු දෙස බැලුවේ පැහැදිලිවම පෙනුනු අප්‍රසාදයකිනි. "මගේ පළමුවෙනි මුර සංචාරයම අසාර්ථක එකක් කරගෙන ආපහු කළු බලකොටුවට යන්ට මට ඕනකමක් නෑ. අපි කොහොම හරි මේ මිනිස්සු හොයාගන්ට ඕන." ඔහු වටපිට බැලීය. "නැගපං මේ ගහ උඩට. ඉක්මනට නැගලා බලපං කොහෙ හරි ගින්නක් එහෙම පේන්ට තියෙනවද කියලා."

වචනයක්වත් කතා කර ගත නුහුනු විල් ආපසු හැරුනි‍. වාද කිරීමෙන් පලක් නැත. හමන සීතල සුළඟ ඔහුගේ ඇටමිදුළු පසා කලේය. මුරකරු වෘක්ෂය වෙතට ළඟා වූ ඔහු ගසට නගින්නට පටන් ගති. වැඩි වේලාවක් යන්නට පෙර ගසේ යුෂය නිසා ඔහුගේ දෑත් ඇලෙන්නට වූ අතර ඉදිකටු වන් කොළ අතරේ ඔහු සැඟවී ගියේය. බිය විසින් ඔහුගේ උදරය පුරවා දැමූයේ දිරවා ගත නොහැකි අහරක් මෙනි. වනාන්තරයේ නම නොදන්නා සියළුම දෙවියන්ට නිහඬ යාඥාවක් කල විල් තම කිරිච්චිය කොපුවෙන් මෑත් කර ගෙන දත් අත‍රේ රඳවා ගත්තේ ගසට නැගීමට පහසුවන පරිදි දෑත් නිදහස් කරගැනීම පිනිසය. සීතල යකඩය නිසා මුවට දැනුනු සිසිලස ඔහුට යම් සහනයක් ලබා දුනි.

පහළින් එකවරම ඇසුනේ උතුමානන් ගේ හඬගෑමයි. "කවුද ඔය යන්නේ?" ඒ කටහඬේ තිබුනු අවිනිශ්චිත බව විල්ට මැනවින් හැඟුනි. ඉහළ නැගීම නවතා දැමූ ඔහු ඇහුම්කණ් දෙන්නටත්, වටපිට පිරික්සා බලන්නටත් පටන්ගති.

උතුමානන්ගේ හඬගෑමට පිළිතුරු ලැබුනේ වනාන්තරයෙනි. කොළ වල සර සර ගෑමත්, දොළ පාරේ හඬත්, ඈතින් ඇසුනු හිම බස්සෙකුගේ නාදයත් ඒ පිළිතුරු විය.

එනමුදු 'අනෙක් එවුන්' කිසිම ශබ්දයක් නොකලහ.

විල් දෑස් කොනින් කිසියම් චලනයක් දුටු‍වේය. හරියටම කිවහොත් වනාන්තරය මැද්දෙන් පාවී එන අඳුරු ඡායාවන් රැසක් වැනි යමක්. හිස හරවා බැලූ ඔහුගේ ක්ෂණික දර්ශනයට හසු වූයේ අන්ධකාරය මැද්දේ සුදු පැහැ සෙවනැල්ලකි. නමුත් ඊළඟ මොහොතේ එය නැතිව ගියේය. අනතුරු ඇඟවීමක් සඳහා විල් මුව විවර කලත් වචන ඔහුගේ උගුරේ මිදී ගියාක් මෙනි. සමහරවිට ඔහුට වැරැදීමක් වෙලාවත්ද? සමහරවිට ඒ කුරුල්ලෙක් වෙන්ට ඇති, හිම උඩ පරාවර්තනය වූ මොකක් හෝ දෙයක්? සඳ එළිය නිසා ඇති වුනු මොකක් හෝ දෘෂ්ටි මායාවක්? ඇත්තෙන්ම ඔහු දුටුවේ මොකක්ද?

"විල් උඹ කොහෙද?" සෙර් වේමාර් උඩ බලා ඇසුවේය. "උඹට මොනා හරි පේනවද?" ඔහු අසිපතත් අතැතිව පරීක්ෂාකාරී ලෙස සෙමින් වටයක් කැරකුනේය. විල්ට 'උංව' දැනුනා මෙන් ඔහුටත් උංව දැනුනාවත්ද? පෙනෙන්නට නම් කිසිම දෙයක් නැත. "මට උත්තර දීපං. ඇයි මෙච්චර සීතල?"

ඇත්තෙන්ම ඔහුටත් දැඩි සීතලක් දැනෙන්නට විය. සීතලේ ගැහෙන්නට වූ විල් තවත් තදින් තමා නැග සිටි අත්ත බදා ගෙන මුහුණ ගසේ කඳට තදින් තෙරපා ගති.

වනයේ අන්ධකාරයෙන් මෑත් වූ ඡායාවක් රොයිස් ඉදිරියේ සිට ගති. උස්, පැරණි ඇටකටුවක් මෙන් දැඩි එහෙත් වෑරුනු ඔහුගේ මාංසය කිරි මෙන් සුදු පැහැ විය. ඔහු තබන තබන පියවරක් පාසා පැළැඳ සිටි සන්නාහයේ පැහැය වෙනස් වූයේ වරෙක අලුත වැටුනු හිම මෙන් සුදු පැහැයටත්, තවත් වරෙක සෙවනැල්ලක් මෙන් කළු පැහැයටත් ඒ අතරේ ගස්වල අඳුරු කොළ පැහැයටත් හැරෙමිනි.

සෙර් වේමාර් රොයිස් සර්පයෙකු පිඹින්නාක් මෙන් හුස්මක් පිට කරනු විල්ට ඇසුනි. "ඔයිට වඩා අඩියක්වත් ඉස්සරහට තියන්ට එපා." උතුමානන් අණක් දුන්නත් ඒ හඬ බිඳී ගියේ කුඩා කොල්ලෙකු ගේ මෙනි. සළුව උරහිසින් පස්සට පීරා හැර අත නිදහස් කරගත් ඔහු අසිපත දෑතින්ම ගෙන සටනට සැරසුනි. සුළඟ නැවැතී තිබුනු මුත් සීතල අධික විය.

'අනිකා' නිශ්ශබ්ද පියවරින් ඉදිරියටම ඇදුනි. ඔහුගේ අතේ තිබුනු දිගු අසිපත වැන්නක් විල් කිසිදා දැක නොතිබූ අතර මේ නම් මිනිස් අතකින් නිමැවූවක් නොවන බව ඔහුට ප්‍රත්‍යක්ෂ විය. සඳ එළියේ එම අසිපත පෙනුනේ හරියටම සජීවී වස්තුවක් ලෙසිනි. විනිවිද පෙනෙන පළිඟු වැනි යමකින් නිර්මානය වී තිබුනු එය කෙතරම් තුනී දැයි කිවහොත් පැත්තෙන් බැලූ විට නොපෙනෙන තරම් විය. අසිපත් තලය දිදුලමින් තිබුනේ ලා නිල් පැහැයකිනි. මේ අසිපත අන් කිසිම අසිපතකට වඩා තියුණු බව විල්ට තේරුම් ගියත් එය දැන ගත්තේ කෙසේ දැයි ඔහුට කිසිදා විස්තර කර දීමට බැරි වනු ඇත.

සෙර් වේමාර් නිර්භීත අයුරින් ඔහුට මුහුණ දුනි. "වරෙන් එහෙනම් සටනට." ඔහු අසිපත දෑතින්ම හිසට ඉහළින් ඔසවා ගත්තේය. අසිපතේ බර නිසා හෝ අධික සීතල නිසා හෝ ඒ දෑත් වෙවුලනු විල්ට පෙනුනි‍. නමුදු ඒ එකම එක මොහොතේ ඔහු තවදුරටත් කොළුවකු නොව නිශා රැකුමට අයත් මිනිසකු බව විල්ට සිතුනි.

අනිකා නැවතුනු අතර විල් ඔහුගේ දෑස් දිටීය. නිල් පැහැයක්, මිනිස් ඇසක දැකිය හැකිවාට වඩා වෙනස්ම හා ගැඹුරුම නිල් පැහැයක්, හිම මෙන් දැවෙනා නිල් පැහැයක්. නැවැතුනු ඒ දෑස් බලා සිටියේ ඉහළට එසවී වෙවුලමින් තිබුනු දිගු අසිපත දෙසයි. එකම එක හදගැස්මක මොහොතකට විල්ට බලාපොරොත්තුවේ සේයාවක් පෙනුනි.

ඊළඟ මොහොතේ අන්ධකාරය තුළින් තවත් සේයාවන් මතු විය. දෙදෙනෙක් මුලින්ම.. තුන් දෙනෙක්.. සිවු දෙනෙක්. ඔවුන්ගේ පැමිණීම සෙර් වේමාර් නොදුටු නමුත් නොඇසූ නමුත් ඔවුන් සමග පැමිණි සීතල ඔහුට හොඳින්ම දැනුනි. හදිසියේම විල්ට මතක් වූයේ ඔහුගේ රාජකාරිය කෑ ගසා තම අණ දෙන නිළධාරියාට අනතුරු ඇඟවීම බවය. නමුත් ඒ සමගම ඔහුට තේරුම් ගියේ එසේ කලොත් ඔහුගේ මරණයත් නියත බවය. ඉතින් ඔහු දිගටම ගසේ කඳ බදාගෙන වෙවුලමින් දිගටම නිහඬතාව රැක්කේය.

සුදුමැලි අසිපත වාතය තුළ ප්‍රකම්පනය වෙමින් පහළට ඇදුනි.

සෙර් වේමාර් එයට මුහුණ දුන්නේ තම වානේ අසිපතිනි. අසිපත් තල දෙක එකිනෙක ගැටුනු විට සුපුරුදු ලෝහ මත ලෝහ ගැටෙන හඬ වෙනුවට ඇසුනේ කණට නෑසෙන අන්දමේ තියුණු ශබ්දයකි. හරියටම සතෙක් වේදනාවෙන් කෑ ගසන්නාක් වැනි හඬකි‍. පහරවල් දෙකක් තුනක් වැලකූ රොයිස් අඩියක් පස්සට ගති. තවත් දරුණු පහර කිහිපයකට පසු ඔහු තවත් අඩියක් පස්සට ගත්තේය.

ඔහුට පිටුපසින්, ඔහුට දකුණින්, ඔහුට වමින්, ඔහු වටාම මුහුණු නැති නරඹන්නන් නිශ්ශබ්දව, ඉවසිලිවන්තව බලා සිටියහ. ඔවුන්ගේ සන්නාහ මත ඇඳුනු රටාවන් නිසා වනාන්තරය තුළ ඔවුන් දැකීම අසීරු කටයුත්තක් විය. කෙසේ නමුදු ඔවුන් මේ සටනට සහභාගි වීමට කිසිදු උනන්දුවක් පෙන්වූයේද නැත.

නැවත නැවතත් අසිපත් එකිනෙක හා ගැටුනු අතර අන්තිමේදී තවදුරටත් ඒ හඬට සවන් දීමට නොහැකි වූ විල්ට තම දෙසවන් දෑතින් වසා ගැනීමට සිත් විය. නමුත් මේ වන විට සෙර් වේමාර් විඩාව නිසා හති දමමින් සිටියේය. ඔහුගේ අසිපත බැඳුනු හිම නිසා සුදු පැහැ වී තිබුනු අතර අනිකාගේ අසිපත නිල් පැහැ දීප්තියක් විහිදුවමින් එහා මෙහා නැටුවේය.

ඊළඟ මොහොතේ ප්‍රතිවාදියා එල්ල කල පහර වැළැකීමට ‍රොයිස් දැරූ යත්නය තත්පරයකින් බිඳක් ප්‍රමාද විය. සුදුමැලි අසිපත ඔහුගේ බාහුවට යටින් සන්නාහය කපාගෙන ඇතුළට කිඳා බැස්සේය. තරුණ වංශාධිපතියා වේදනාවෙන් කෑ ගසද්දී මුදු යකඩ දම්වැල් අතරින් රුධිරය ගලා ආවේය. සීතල නිසා ඒ ගලා ආ රුධිරයෙන් වාෂ්පයක් පිටවූ අතර හිම මත වැටුනු රුධිර බින්දු ගින්දර මෙන් රතු පැහැයෙන් දිදුලන්නට විනි. සෙර් වේමාර් තම ළපැත්ත පිරිමැදි මුත් ඔහුගේ අත නැවත පැමිණියේ රුධිරයෙන් තෙත් බරිත වූ ලොම් අත්වැස්මත් සමගිනි.

අනිකා තම සගයින්ට විල් නොහඳුනන බසකින් යමක් පැවසු අතර, ඒ කටහඬ ඇසුනේ හරියටම ශීත කාලයේ මිදුනු විලක හිම පුපුරන හඬක් ලෙසිනි. පැවසූ වදන් නොතේරුනත් එහි ගැබ්වී තිබුනු සමච්චලය විල්ට පැහැදිලිවම දැනුනි.

සෙර් වේමාර් රොයිස්ගේ වියරුව උපරිමයට නැංවුනි. ඔහු "රොබර්ට් වෙනුවෙන්!" යි කෑ ගසා ගොරවාගෙන ඉදිරියට පැන්නේ, අසිපත දෑතින්ම ඔසවා තම සිරුරේ මුලු ශක්තියම යොදවා ප්‍රතිවාදියාට මාරාන්තික පැති ප්‍රහාරයක් එල්ල කලේය. අනිකා ඉතාම අලස ආකාරයෙන් එම පහර වැළැක්වීමට තම අසිපත එසවීය.

අසිපත් යුගල එකට ගැටුනු ඊළඟ මොහොතේ වානේ අසිපත කැබලි වලට බිඳී ගියේය.

වනය සිසාරා පැතිරී ගිය දෝංකාරයක් මැද්දේ වානේ අසිපත සිය ගණනක් කුඩා කැබලි වලට බිඳී යද්දී ඉදිකටු වැනි සියුම් වානේ කැබලි වර්ෂාවක් දසත පැතිරී ගියේය. රොයිස් මරහඬක් නගමින් දණින් වැටුනේ දෑතින් තම දෑස් වසා ගති. ඔහුගේ අතැඟිලි අතරින් රුධිරය විදින්නට විය.

ඊළඟ මොහොතේ නරඹන්නන් සියල්ල එකා වන්ව ඉදිරියට ඇදුනේ නිශ්ශබ්ද අණකට කීකරු වූ ලෙසිනි. මාරාන්තික නිහඬතාවකින් යුතුව අසිපත් ඉහළ පහළ ගිය අතර එය තනිකරම සීතල මනුශ්‍ය ඝාතනයක් විය. සුදුමැලි අසිපත් වානේ සන්නාහයේ මුදු දම්වැල් කපාගෙන බැස්සේ හරියටම ඒවා සේදවලින් නිමවූ තරම් පහසුවකිනි‍. තවත් බලා හිඳිය නොහැකි වූ විල් දෑස් පියාගත් අතර ඔහුට පහළින් කටහඬවල් හා සිනහාවල් ඇසුනේ හිම කැට පුපුරන්නාක් මෙනි.

තම දෑස් විවර කරන්නට තරම් ධෛර්‍යයක් උපදවාගන්නට ඔහුට තවත් සෑහෙන වේලාවක් ගතවූ අතර ඒ වනවිට පහළ කඳු වැටිය හිස් වී තිබින.

අඩ සඳ අඳුරු අහ‍සේ සෙමින් සෙමින් ඇදී යද්දී ඔහු තවදුරටත් ගස උඩම රැඳී සිටියේ හුස්ම හෙලන්නට පවා නොහැකි තරමේ බියකිනි. අන්තිමේදී මස්පිඩු වේදනා ගෙන දෙන්නට පටන්ගත්විට හා අතැඟිලි සීතලෙන් හිරි වැටී ගිය විට ඔහු ගසෙන් බැස්සේය.

රොයිස්ගේ මලකඳ හිම මත මුනින්තලා වැටී තිබුනු අතර එක් අතක් ඉදිරියට විහිදී තිබුනි. මුගටි සමින් කල ඝනකම් සළුව හරහා කැපුම් පහරවල් දුසිමක් පමණ දකින්නට හැකි විය. රොයිස් මිය ගොස් සිටින අයුරු දුටු යමෙකුට සිතෙනු ඇත්තේ ඔහු කෙතරම් තරුණ කුඩා කොලුවෙක්ද යන්නයි.

අඩි කිහිපයක් දුරින් වැටී තිබුනු බිඳුනු අසිපත් කැබැල්ල විල්ට හමුවිය. එහි අග්‍රය කැඩී බිඳී ඇඹරී ගොස් තිබුනේ හරියටම අකුණු පහරකට ලක් වූ ගසක කඳක් මෙනි. බිම දණ ගැසූ විල් පරීක්ෂාවෙන් වට පිට බලා හනික එය ඇහිඳ ගත්තේය. මේ කැඩුනු අසිපත ඔහු‍ට තිබෙන හොඳම සාක්ෂියයි. මෙයින් කියැවෙන්නේ මොකක්දැයි වටහා ගන්නට ගැරඩ්ට හැකිවෙනවා ඇත. ඔහුට බැරි වුවහොත් අනිවාර්යයෙන්ම නාකි වලහා - මෝර්මන්ට් හෝ මේස්ටර් ඒමන් එය වටහා ගනු ඇත. ගැරඩ් තවමත් අශ්වයින් සමග ඔවුන් වෙනුවෙන් බලා සිටිනු ඇත්ද?

නැගී සිටිය විල් දුටුවේ සෙර් වේමාර් රොයිස් ඔහු පසෙකින් සිටගෙන සිටින ආකාරයයි.

ඔහුගේ වටිනා ඇඳුම් සියල්ල ඉරී වැරහැලිව ගොසිනි, ඔහුගේ මුහුණ නටඹුන් වී විරූපව ගොසිනි. ඔහුගේ අසිපතෙන් බිඳී විසිවී ගිය කැබලිත්තක් වම් ඇසේ කණිනිකාව පසා කරගෙන ගොසිනි.

එනමුදු ඔහුගේ දකුණු ඇස විවරව ඇත. එහි කණිනිකාව නිල් පැහැ දීප්තියකින් බබලයි. ඔහු ඒ ඇසින් දකියි.

අකර්මන්‍ය වූ අතැඟිලිවලින් ගිලිහී ගිය අසිපත් කැබැල්ල බිම වැටුනි. විල් දෑස වසා ගත්තේ දෙවියන්ට යාඥා කිරීමටය. දිගැටි ශෝබන අතැඟිලි ඔහුගේ කම්මුල් ස්පර්ශ කරමින් ගෙල වටා යදඬු මෙන් හිරවෙන බව ඔහුට දැනුනි. මේ අතැඟිලි වැසී තිබුනේ උසස්ම තත්ත්වයේ ලොමින් නිමවූ අත්වැසුම් වලින් වුවත්, ඒවා උණුසුම් රුධිරයෙන් තෙත්ව තිබුනත් විල්ට දැනුනේ තම ගෙල වටා හිම මෙන් වූ දැඩි සීතලක් ස්පර්ෂ කරනවා පමණි.