ආර්යා - 01-1

ආර්යා ගේ මැහුම නැවත වතාවක් අවුල් ජාලයක් විය.

ඒ ‍දෙස වරක් රවා බැලූ ඇය සිය සොයුරිය සන්සා අනිකුත් ගැහැණු ළමයින් සමග වාඩි වී ඉන්නා දෙස බැලුවා ය. සන්සා ගේ මැහුම උත්කෘෂ්ට එකක් විය. හැමදෙනාම ඒ ගැන ඈට පැසසූහ. "සන්සාගෙ වැඩ එයා වාගෙම ලස්සනයි." සෙප්ටා මෝර්ඩේන් වරක් ඇගේ මවට පැවසුවා ය. "එයාට තියෙන්නෙ හොඳ සියුමැලි අත් දෙකක්." කැට්ලින් ආර්යාව ආර්යා ගැන විමසූ විට සෙප්ටා කීවේ මෙපමනකි. "ආර්යාට තියෙන්නෙ කම්මල්කාරයෙක්ගෙ අත් දෙකක්."

ආර්යා හෙමින් සැරේ කාමරය හරහා බැලුවේ ඇගේ සිතුවිලි සෙප්ටාට ඇසුනාදැයි යන සැකයෙනි. එනමුදු අද දවසේ සෙප්ටාට ඇය ගැන නිනවුවක් වත් නැති සේය. ඇය මර්සෙලා කුමරිය සමග වාඩි වී සිටියේ සිනහ පිරි මුහුණින් හා අගයකිරීම පිරි දෑසින් යුතුව ය. මැහුම් ගෙතුම් වැඩ ගැන රාජකීය කුමරියකට උපදෙස් දීමට සෙප්ටාට හැමදාම ඉඩ ලැබෙන්නේ නැත. මර්සෙලා ගේ මැහුම ද මඳක් අවුල් වී ඇතැයි ආර්යා සිතුවත් සෙප්ටා එය වර්ණනා කල අන්දමට එවැන්නක් සිතා ගැනීමට වත් නොහැක.

ඇය සිය මැහුම දෙස නැවතත් බැලුවේ කුමක් හෝ දෙයක් කර එය ගොඩ දා ගැනීමට හැකිවෙතැයි යන බලාපොරොත්තුවෙනි. එනමුදු සුසුමක් හෙලා එය පසෙකින් තැබූ ඇය දුර්මුඛ මුහුණින් සිය සොයුරිය දෙස බැලුවා ය. සන්සා ගෙත්තම් කරන අතරේම බුහුටි ලෙස දෙඩුවා ය. සෙර් රඩ්‍රික් ගේ පුංචි කෙල්ල බෙත් කසල් ඇගේ දෙපා අසලින් වාඩි වී ඇය කියන සෑම දේකටම ඇහුම්කණ් දෙමින් සිටි අතර ජේන් පූල් සන්සා ගේ කණට ලංව ඇයට රහසක් කොඳුරමින් සිටියා ය.

"ඔයාලා මොනා ගැනද ඔය කතා කරන්නෙ?" ආර්යා හදිසියේම ඇසුවා ය.

ගැස්සී ඇය දෙස බැලූ ජේන් කැකිරි පලන්නට වූවා ය. සන්සා ලැජ්ජා සහගත බැල්මක් හෙලූ අතර බෙත් ගේ මුහුණ රතු විය. එනමුදු කිසිවෙකු පිළිතුරක් නොදුන්හ.

"මටත් කියන්ට." ආර්යා නැවත ඇසීය.

ජේන් හිස හරවා බැලුවේ සෙප්ටා මෝර්ඩේන් ඔවුන් ගේ කතාවට ඇහුම්කණ් නොදෙන බව සැක හැර ගැනීමට ය.

"අපි කතා කර කර හිටියෙ කුමාරයා ගැන." සන්සා ඇගේ මෘදු ස්වරයෙන් කීවා ය.

ඒ මොන කුමාරයාදැයි ආර්යා සැනෙන් වටහා ගත්තා ය. ජොෆ්රි, අනිවාර්යයෙන්ම. උස් කඩවසම් කෙනා. භෝජන සංග්‍රහය අතරතුරේ දී සන්සා ඔහු අසලින් වාඩි වී සිටි අතර විය යුතු පරිද්දෙන්ම ආර්යාට වාඩි වීමට සිදු වූයේ පුංචි මහත ටමෙන් සමග ය.

"ජොෆ්රි ඔයාගෙ අක්කට කැමැතියි." ජේන් ආඩම්බරයෙන් මිමිනුවේ හරියට ඈ ඒ සම්බන්ධයෙන් යම් වැදගත් කාර්යභාරයක් ඉටු කලා ලෙසිනි. ජේන් වින්ටර්ෆෙල්හි නිවාස බාරකරු ගේ දියණිය වූ අතර සන්සා ගේ හොඳම මිතුරියද වූවා ය. "එයා කිවුවා සන්සා හරි ලස්සනයි කියලා."

"එයා සන්සාව බඳින්ටයි යන්නෙ." බෙත් කීවේ සිහින ලොවක සැරිසරන්නාක් මෙනි. "එතකොට සන්සා තමා මේ රාජධානියෙ රැජිණ වෙන්නෙ."

සන්සා ඉතා සුන්දර අන්දමින් මුහුණ රතු කර ගත්තා ය. ඇත්තෙන්ම කිවහොත් ඇය හැම දෙයක්ම ඉතා සුන්දර අයුරින් කිරීමට දැන උන්නා ය. "බෙත්, ඔයා ඔය වගේ කතා කියන්ට හොඳ නෑ." සන්සා කුඩා දැරියට කීවේ යාන්තමින් ඇගේ කෙහෙරැළි පිරිමදිමිනි. ඇය ආර්යා දෙස බැලුවා ය. "ඔයා මොකක්ද ජොෆ් කුමාරයා ගැන හිතන්නෙ නංගී? එයා හරි නිර්භීතයි, එහෙම නේද?"

"ජොන් කියන්නෙ එයා හරියට කෙල්ලෙක් වගේ කියලා." ආර්යා කීවා ය.

සන්සා සුසුමක් හෙලුවා ය. "දුප්පත් ජොන්. එයා ඊරිසියා කරනවා එයා අවජාතකයෙක් නිසා."

"එයා අපේ සහෝදරයා." ආර්යා කීවේ මඳක් උස් ස්වරයෙනි. නිහඬතාවයේ ගැලී තිබුනු කාමරය තුළ ඇ‍ගේ කටහඬ තියුණු අන්දමින් රැවු දුනි.

සෙප්ටා මෝර්ඩේන් රැවුම් මුහුණින් යුතුව හිස ඔසවා බැලුවා ය. "ඔයාලා මොකක් ගැනද කතා කරන්නෙ ළමයිනේ?"

"අපේ අර්ධ සහෝදරයා." සන්සා මෘදු ස්වරයෙන් කීවා ය. ඉන්පසු සෙප්ටා දෙසට හැරී සුන්දර සිනහවක් පෑවා ය. "ආර්යායි මායි කතා කර කර හිටියෙ කුමාරි අද අපිත් එක්ක එකතු වෙච්ච එක කොච්චර හොඳ දෙයක්ද කියලයි."

සෙප්ටා හිස වැනුවා ය. "ඇත්තෙන්ම. අපට ලොකු ගෞරවයක්. ආර්යා, ඇයි ඔයා වැඩ කරන්නෙ නැත්තෙ?" නැගී සිටි ඇය සාය හරිගස්සාගෙන කාමරය හරහා ඇවිද ආවාය. "කෝ බලන්ට මට ඔයා‍ගෙ මැහුම."

ආර්යාට යටිගිරියෙන් කෑ ගැසීමට සිතින. ඔය සන්සා ඔහොම්මයි, මොකක් හරි කරලා සෙප්ටාගෙ අවධානය හරවා ගන්නවා. "මෙන්න." ඇය සිය මැහුම දෙමින් කීවා ය.

සෙප්ටා රෙදි කැබැල්ල අධ්‍යයනය කලාය. "ආර්යා ආර්යා ආර්යා. මේක නං හරියන්නෙ නෑ. මේක නං කොහෙත්ම හරියන්නෙ නෑ."

සැමදෙනාම ඇය දෙස බැලූහ. සිය සොයුරියට වුනු අකරතැබ්බය ගැන සිනා නොවී සිටීමට තරම් සන්සා හොඳ පුරුදු ඇති කරගෙන සිටි නමුත් ඇයටත් හරියන්නට මෙන් ජේන් නියෙවුවා ය. මර්සෙලා කුමරිය පවා ඈ දෙස හෙලුවේ අනුකම්පාසහගත බැල්මකි. සිය දෑසේ කඳුළු පුරාගෙන එනු ආර්යාට දැනින. පුටුවෙන් නැගී සිටි ඇය ඊයක් මෙන් දොර දෙසට දිව ගියා ය.

සෙප්ටා මෝර්ඩේන් ඇය පසුපසින් කෑ ගෑවාය. "ආර්යා වහාම ආපහු එන්ට. තව එක අඩියක්වත් තියන්ට එපා. ඔයාගෙ අම්මට මේ ඔක්කොම දැනගන්ට ලැබෙයි. අපේ රාජ කුමාරිය ඉස්සරහ ඔයා අපි හැමෝවම ලැජ්ජාවට පත් කරනවා."

දොරකඩ නැවතුනු ආර්යා තොල විකාගෙන ආපසු හැරුනා ය. මේ වනවිට ඇගේ කම්මුල් දිගේ කඳුළු වැල් ගලායමින් තිබින. ඇය යාන්තමින් හිස නමා මර්සෙලා කුමරියට ආචාර කිරීමට සමත් වූවා ය. "පිටව යන්ට ඔබේ අවසරය මගේ ආර්යාවෙනි."

ඇසිපිය ගැසූ මර්සෙලා උපදෙසක් පතා ඇගේ පරිවාර කාන්තාවන් දෙස බැලී ය. "ඔයා හිතන්නෙ ඔයා ඔය කොහෙ යනවා කියලද ආර්යා?" සෙප්ටා කෑ ගැසුවා ය.

ආර්යා ඇය දෙස රවා බැලුවා ය. "මට අශ්වයෙකුට ලාඩමක් ගහන්ට තියෙනවා." ඇය මිහිරි ස්වරයෙන් කීවේ ලද පිළිතුර නිසා සෙප්ටා ගේ මුහුණේ ඇඳුනු කම්පන‍යෙන් කුරිරු සතුටක් ලබමිනි. ආපසු හැරුනු ඇය සිය දෙපයට හැකි උපරිම වීරියෙන් පඩිපෙළ පහළට දිවුවා ය.

එය කොහෙත්ම සාධාරණ නැත. සන්සාට හැමදෙයක්ම හිමිව තිබින. සන්සා වසර දෙකක් වැඩිමහලු වූ අතර සමහරවිට ආර්යා ඉප‍දෙන කල වන විට ඈට දෙන්නට කිසිම දෙයක් ඉතිරි වී නොතිබෙන්නට ඇත. සන්සාට ලස්සනට මහන්නට, නටන්නට, ගී ගයන්නට හැක. ඇය කවිද ලියයි. ඇය ලස්සනට අඳින්නට පළඳින්නට ද දනී. ඇයට වීනාව වයන්නට ද හැක. මේ හැමටම වඩා ඇය රූමත් ය. සන්සාට ඔවුන් ගේ මවට මෙන් උස් දෙකම්මුල් හා ටලීවරුන් සතු රතු දුඹුරු කෙ‍හෙරැළි හිමිව තිබින. අනිත් අතට ආර්යා සිය පියා ගේ විලාසය පෑ ය. ඇයට තිබුනේ කිසිදු ප්‍රභාවක් නැති දුඹුරු පැහැ කෙස් කළඹක් හා දිගැටි මුහුණකි. ජේන් ඇයට 'අශ්ව මුහුණක් ඇති ආර්යා' කියා කියූ අතර ඇය අසලකට එන සැමවිටම හේශාරවය කරන්නට පුරුදුව සිටියා ය. එය ඇයට වඩාත් රිදුම් දුන්නේ සිය සොයුරියට වඩා හොඳින් ඇයට කල හැකි වූ එකම දෙය අසුන් පිට යාම පමණක් වූ බැවිනි. එය සහ නිවසක් පාලනය කිරීම. සන්සාට කවදාවත් ගනන් මිනුම් ගැන තේරුම් ගන්නට තරම් මොළයක් නොතිබුනු අතර ඇය ජොෆ් කුමරා හා විවාහ වන්නේ නම් ඔහු සතුව හොඳ නිවාස බාරකරුවෙකු සිටීම මැනවැයි ආර්යා කල්පනා කලා ය.

පඩිපෙළ පාමුල මුරකුටියට වී නයිමේරියා ඇය එනතෙක් බලා සිටියා ය. ආර්යා දුටු සැනින් ඇය නැගිට සිටි අතර ආර්යා සතුටින් සිනාසුනා ය. වෘක පැටවා ඇයට සැබැවින්ම ආදරය කලා ය. ඔවුන් දෙදෙනා යන යන සෑම තැනකම එකටම සිටි අතර නයිමේරියා නිදාගත්තේ ඇගේ කාමර‍යේ ඇ‍ගේ ඇඳ පාමුල ය. ඇගේ මව විසින් තහනම් නොකරන්නට ආර්යා ඇයව මැහුම් කාමරයටත් රැගෙන යනවා නිසැක ය. එසේනම් සෙප්ටා මෝර්ඩේන් ඇගේ මැහුම් වැඩ ගැන කෙතරම් පැමිණිලි කලත් ඇයට කම් නැත.

ආර්යා ඇයව බැඳ තිබුනු බැම්ම ලිහද්දී නයිමේරියා ඇගේ අත ලෙව කෑවා ය. ඇයට කහ පැහැ දෑසක් තිබුනු අතර හිරු එළියේ දී ඒවා රන්කාසි දෙකක් මෙන් බැබලිනි. ආර්යා ඇයට නම තබා තිබුනේ මුහුදින් මෙතෙරට සිය ජනතාව මෙහෙයවූ රණකාමී රයිනාර් රැජිණ අනුව ය. විය යුතු පරිද්දෙන්ම සන්සා ඇගේ පැටවාට නම් තබා තිබුනේ 'ලේඩි' කියා ය.  සිනහවක් පෑ ආර්යා වෘක පැටවා තදින් බදාගත් අතර ඌ ඇගේ කණ ‍ලෙව කෑවා ය.

මේ වනවිට සෙප්ටා මෝර්ඩේන් නිසැකවම සිය මව වෙත පණිවුඩය යවා ඇති අතර ඇය සිය කාමරයට ගියහොත් ඔවුන් ඇයව සොයා ගනු ඇත. එනිසා ඇය ඊට වඩා හොඳ උපායක් ගැන කල්පනා කලා ය. පිරිමි ළමයින් සෙණ්ඩුවාලු‍වේ සරඹ පුරුදු වෙමින් සිටි අතර රොබ් විසින් අර නිර්භීත ජොෆ් කුමරා බිම හෙලනු දැකීමට ඇයට උවමනා විය. "එන්ට." වෘක පැටවාට කොඳුල ඇය නැගිට එළියට දිව ගියා ය.

Arya Stark: “I hate needlework! It’s not fair!”

Jon Snow: “Nothing is fair.”