ඩනේරිස් 07-1

සටන නිමවූ පසු ඩැනී මළකඳන් පිරුනු භූමිය අතරින් සිය රිදී වෙළඹ මෙහෙයෙවුවා ය. ඇගේ සේවිකා‍වෝ හා ඛාස් එකේ සෙබළු සිනාසෙමින්, එකිනෙකාට විහිළු කරමින් ඈ පසුපසින් ඇදී ආවෝය.

‍ඩොත්රැකියන් ගේ අසු කුර මගින් පොළොව මැඩී, රයි හා පරිප්පු වගාවන් බිමටම සමතලා වී තිබුනි. මේ අතර අරඛ් හා ඊතල මගින් නවතම වගාවක් සිටුවා එයට රුධිරයෙන් පොහොර දමා තිබුනි. මියයමින් සිටි අස්හු පසුකර යන ඇය දෙස හිස ඔසොවා බලා දුක්ඛිත අයුරින් හේෂාරවය කලෝය. තුවාල ලැබූ මිනිස්සු වේදනාවෙන් කෙඳිරිගාන්නටත් යාඥා කරන්නටත් වන්හ. බරැති පොරෝ අතින් ගත් ජඛ්ඛා ර්හාන් හෙවත් ක්ෂමාවේ දූතයෝ මේ මිනිසුන් අතර ඇවිදිමින් ඔවුන්ට සාමය ලබාදෙමින් හුන්හ. ඔවුන්ට අයත් රාජකාරිය වූයේ මියගිය හා මියයමින් සිටින්නන් ගේ හිස්ගෙඩි එකතු කරගැනීමයි. මේ ක්ෂමාවේ දූතයින්ට පසුපසින් පැමිණි කුඩා ගැහැණු ළමයින් රංචුවක් මළකඳන්වල ඇමිනී තිබුනු ඊතල ගලවාගෙන සිය කූඩා පුරවාගන්නට වූහ‍. මේ සැමටම පසුව කෙසඟ, සැමවිටම කුසගින්නෙන් පෙලෙන බලු රංචුව ඉව කරමින් පැමිණියහ. මේ ප්‍රචණ්ඩ බලු රංචුව සෑමවිටම ඩොත්රැකි සේනාවට සමීපයෙන් සිටීමට පුරුදු වී සිටියෝය.

බැටළු රංචු සැමටම පෙර මියගොස් සිටියෝය. ඔවුන් දහස් ගණනක් බිම විසිරී සිටි අතර ඒ වටා මැස්සෝ පොදි කමින් සිටියහ‍. මේ සෑම මළකඳකම ඇමිනුනු ඊතලයක් බැගින් විය. ඛාල් ඕගෝගේ සෙබළුන් විසින් මේ ඝාතන කරන්නට ඇති බැව් ඩැනී දැන සිටියාය. මරා දමන්නට ඇතිතරම් එඬේරුන් සිටියදී බැටළුවන්ට විද ඊතල නාස්ති කර දමන්නට තරම් මෝඩයෝ ඩ්‍රෝගෝගේ ඛලසාරයේ නොවූහ.

නගරය ගිනිගෙන දැවෙමින් තිබුනි. කළු පැහැ විසල් දුම් රොටු නිල් අහසට නගිමින් තිබුනි. වියළි මැටියෙන් තැනුනු බිඳීගිය නගර ප්‍රාකාර යට අසරුවෝ එහාටත් මෙහාටත් යමින් සිටියහ‍. ඔවුහු සිය දිගු කස වනමින් සටනින් නොමැරී ඉතුරු වූ මිනිසුන්ව දුම් දමන නටඹුන් අතරින් ගාල් කරමින් සිටියහ. ඕගෝගේ ඛලසාරයේ ගැහැණුන් හා දරුවන් පරාජිතව, බැම්මෙන් බැඳී නමුදු බුම්මාගත් මාන්නයකින් යුතුව ඇවිදින්නට වූහ. ඔවුන් දැන් වහලුන් වූ නමුදු ඔවුන් ඒ ගැන බිය වූ බවක් ‍පෙනෙන්නට නොතිබුනි. එනමුදු නගරවැසියන් කෙරෙහි එය වෙනස් ආකාරයේ අත්දැකීමක් විය. ඩැනීට ඔවුන් ගැන මහත් අනුකම්පාවක් දැනෙන්නට විය. මරබිය යනු කවරාකාරයේ දෙයක් දැයි ඇය හොඳින් දැන සිටියාය. හිස්, කිසිදු ප්‍රාණවත් බවක් නොමැති මුහුණින් යුතු මවුවරු සිය ඉකිබිඳින දරුවන් අතින් ඇදගෙන පැකිලෙමින් ඇවිදින්නට වන්හ. මේ අතර පිරිමින් වූයේ ඉතාම සොච්චමකි. අබ්බගාතයින්, බියගුල්ලන් හා මහල්ලන් පමණි.

මේ රාජ්‍යයේ මිනිසුන් තමන්ව ලසාරීයයන් නමින් හඳුන්වාගන්නා බැව් සෙර් ජෝරා ඇයට කියාදුන්නේය. එනමුදු ඩොත්රැකියන් ඔවුන්ව හැඳින්වුයේ හයෙශ් රාඛි හෙවත් බැටළු මිනිසුන් වශයෙනි‍. එක් කලෙකදී නම් ඩැනි ඔවුනුත් ඩොත්රැකියන් යැයි වරදවා වටහාගන්නවා ඇත. මන්ද ඔවුන්ට ද ඒ හා සමාන තඹ පැහැ සමක් හා ආමන්ඩ් හැඩැති දෑස් තිබුනු බැවිනි‍. එනමුදු දැන් ඇයට ඔවුන් ගේ වෙනස්කම් විද්‍යමාන වන්නට විය. මිටි, තරබාරු සිරුරු හා පැතැළි මුහුණු හිමිව තිබුනු ඔවුන්ගේ කළු පැහැ හිසකෙස් අසාමාන්‍ය ලෙස කෙටි කර කපන ලද්දේය. ඔවුහු බැටළුවන් බලාගන්නා එඬේරුන් හා එළවළු අනුභව කරන්නන් වූහ. ඛාල් ඩ්‍රෝගෝ පැවසූයේ ඔවුන් ගංගාවේ නැම්මෙන් දකුණේ මිනිසුන් බවයි. ඩොත්රැකි තැනිතලාවේ වූ තෘණ වර්ග බැටළුවන්ට හිතකර ඒවා නොවීය.

පිරිසෙන් මිදුනු එක් කොලුවෙක් ගංගාව දෙසට දිවයන ආකාරය ඩැනී දුටුවාය. ඔහුට අවහිර කල අසරුවෙක් ඔහුව ආපසු හැරවූ අතර තවත් සෙබළු ඔහුව වටකලෝය. ඔවුහු ඔහුගේ මුහුණට කසපහර දෙමින් ඔහුව ඒ මේ අත දුවවන්නට වූහ. එකෙක් ඔහු පසුපස අසු පන්නමින් කොලුවාගේ තට්ටම් ලෙයින් රත් පැහැ ගැන්වෙන තෙක් ඔහුට කසයෙන් තැලුවේය. තවෙකෙක් ඔහුගේ වලළුකර වටා කසය පටලවා ඇද්දෙන් කොලුවා හතරගාතයෙන් බිම ඇදවැටුනි. අන්තිමේදී, මේ කොලුවාට තවත් දුවන්නට හෝ නැගී සිටින්නට නොහැකි වූ විට, ඔහු බිම බඩගාන්නට පටන්ගත් විට මේ සෙල්ලම එපා වූ අසරුවෝ කොලුවාගේ පිට හරහා ඊයක් විද ඔහුට ශාන්තිය අත්කර දුන්නෝය.

* * *

බිඳවැටුනු නගර ද්වාරය අභිමුවදී ඇයට සෙර් ජෝරා මුනගැසුනි. ඔහු සිය මුදු දම්වැල් සන්නාහයට උඩින් තද කොළ පැහැ පිට කබායක් හැඳ සිටියේය. ඔහුගේ අත්වැසුම්, කළවා ආවරණ හා ශිරස්කය තද අඳුරු පැහැ වානේවලින් නිමියේය. මේ සන්නාහය ලාගත් විට ඩොත්රැකියන් විසින් ඔහුට බියගුල්ලෙකියි සමච්චල් කර තිබුනු නමුදු නයිට්වරයා මේ සමච්චල් පෙරලා ඩොත්රැකියන් වෙතටම එල්ලකරන්නට සමත් වී තිබුනි. වහසිබස් දෙඩවී, දිගු අසිපත හා අරඛ් එකට ගැටී තිබුනු අතර අන්තිමේදී වඩාත්ම හයියෙන් වහසිබස් දෙඩූ, සමච්චල් කල අසරුවා සිය තුවාලවලින් මියයන්නට හැරදමා තිබුනි.

ඉදිරියට පැමිණි සෙර් ජෝරා සිය ශිරස්කයේ මුව වැස්ම ඉහළට එසවීය. "ඔබේ සැමියා නගරෙ ඇතුළෙ ඔබ එනකම් බලන් ඉන්නවා."

"ඩ්‍රෝගෝට මොකුත් අනතුරක් නැහැ නේද?"

"පොඩි පොඩි කැපුම් දෙකතුනක් විතරයි‍. ඒවා ඒ හැටි ගණන් ගන්ට ඕන ඒවා නෙවෙයි. එයා අද දවසේ ඛාල්ලා දෙන්නෙක් මරලා දැම්මා. මුලින්ම ඛාල් ඕගෝව. ඊටපස්සෙ ඕගෝ මැරුනට පස්සෙ ඒ ඛලසාර් එකේ ඛාල් වුන එයාගෙ පුතා ෆෝගෝව. එයාගෙ රුධිරාරක්ෂකයො උන්ගෙ කොණ්ඩාවල ගහලා තිබුන සීනු ඔක්කොම ගලවලා දැම්මා. දැන් ඛාල් ඩ්‍රෝගෝ තියන තියන පියවරක් ගානෙ ඉස්සරටත් වඩා හයියෙන් සීනු සද්ද ඇහෙයි."

විසේරිස්ට ඔටුනු පැළැන්දූ දා පැවැති නම් තැබීමේ උත්සවයේදී ඛාල් ඕගෝත් ඔහුගේ පුතාත් දෙදෙනාම ඇගේ සැමියා හා එක්ව ගෞරවනීය උස් ආසනයේ වාඩි වී භෝජන සංග්‍රහය භුක්ති වින්දෝය. එනමුදු ඒ වයෙස් ඩොත්රැක්වල සියළු කඳුවල මාතාවගේ පාමුලදී විය. ඒ ශුද්ධ වූ නගරය තුළදී සියළුම ඩොත්රැකියන් සහෝදරයින් වූ අතර සියළුම අමනාපකම්, සටන්, ගැටුම් අමතක කර දමන ලදී. එනමුදු එයින් පිටත මේ තණපිටියේදී තත්ත්වය ඉඳුරාම වෙනස් විය. ඛාල් ඩ්‍රෝගෝ ඔවුන්ට පහර දෙද්දී ඕගෝගේ ඛලසාරය නගරයට පහර එල්ලකරමින් සිටියේය. බැටළු මිනිසුන් මේ සිදුවීම ගැන කුමක් සිතන්නට ඇත්දැයි ඩැනී විමතියෙන් කල්පනා කලාය. මැටි ප්‍රාකාරය උඩ සිට ඩ්‍රෝගෝගේ අසරු හමුදාව විසින් ඇතිකරන ලද ධූලි වලාව දෙස බලද්දී සමහරවිට තමන් විසින් දෙවියන්ට කල යාඥා සඵල වී යැයි, දෙවියන් විසින් ඔවුන්ව මුදවා ගත්තේයැයි ඔවුන් සිතන්නට ඇත.

පාරෙන් එහා පස එක් ඩොත්රැකි අසරුවෙක් ඩැනීගේ වයසේ වූ දැරියක් මළකඳන් අතර මුනින්තලා බිම ‍හොවා ඇයව දූෂණය කරමින් සිටියේය. මේ දැරිය නොනවත්වාම තියුණු සරින් ඉකිබිඳ හඬමින් සිටියාය. තවත් අසරුවෝ එතැන අසු නවත්වා බිමට බැස්සේ සිය වාරය එනතෙක් කල් මරන්නට වූහ. මේ වනාහි ඩොත්රැකියන් වෙතින් බැටළු මිනිසුන්ට පිදුනු ගලවාගැනීම විය.

'මම තමා මකරාගේ රුධිරය!' ඩැනී තමාටම පවසාගත්තේ මේ දසුනෙන් ඉවතට දෑස් හරවමිනි. දෙතොල් තද කරගත් ඇය, හදවත දැඩි කරගෙන නගර ද්වාරය දෙසට අසු මෙහෙයවීය.

"ඕ‍ගෝගෙ සෙබළු වැඩිහරිය පැනලා දිවුවා." සෙර් ජෝරා කීවේය‍. "ඒ වුනත්, අපට දහදාහක් විතර අල්ලගන්ට පුළුවන් වුනා."

'වහල්ලු!' ඩැනී සිතුවාය. ඛාල් ඩ්‍රෝගෝ විසින් ඔවුන්ව ගංගාව පහළ වූ වහල් හිමියන්ගේ මුහුදු බොක්ක අසල නගරයකට දක්කනවා ඇත. ඇයට හඬන්නට උවමනා විය. එනමුදු තමා ශක්තිමත් විය යුතු බැව් ඇය තමාටම පවසාගත්තා ය. 'මේ තමා යුද්ධය. මේ තමා ඒකෙ හැටි. මේ තමා යකඩ සිංහාසනය වෙනුවෙන් ගෙවන්ට ඕන මිල.'

"මම ඛාල්ට කිවුවා එයා මීරීන්වලට ගියානම් වඩා හොඳයි කියලා." සෙර් ජෝරා දිගටම කතාකලේය. "වහල් තවලමකින් ගෙවනවාට වඩා හොඳ ගානක් උන්ගෙන් ගන්ට පුළුවන් වෙයි. ඉල්ලීරියෝ ලියලා තිබුනා උන්ට ගිය අවුරුද්දෙ වසංගතයක් ආවයි කියලා. එහෙ ගණිකා මඩම්වලින් හොඳ නිරෝගී කෙල්ලන්ට දෙගුණයක් මිල ගෙවනවලු. අවුරුදු දහයෙන් පහළ කොල්ලන්ට තුන්ගුණයක් ගෙවනවලු. ඇති තරමක් ළමයි මේ ගමන නිසා නොමැරී ඉතුරුවුනොත් අපට හොඳ සල්ලියක් හොයාගන්ට පුළුවන් වෙයි. එතකොට අපට පුළුවන් ඕනකරන නැවු ඔක්කෝමයි ඒවායෙ සේවය කරන්ට ඕන නාවිකයොයි ඔක්කොම හොයාගන්ට."

ඔවුන්ට පිටුපසින් දූෂණයට ලක්වෙමින් සිටි තරුණිය හදවත රිදවන අන්දමේ ස්වරයකින් හඬන්නට වන්නීය. ඇගේ උස්, තියුණු වැළපීම නොනවත්වාම ඇසෙන්නට විය. ඩැනීගේ දෑත් තෝන්ලණුව තදින් මිරිකා ගති‍. ඇය සිය රිදී වෙළඹ ආපසු හැරෙවුවාය. "උන්ට ඒක නවත්තන්ටයි කියන්ට." ඇය සෙර් ජෝරාට අණ දුන්නාය.

"ඛලීසි?" නයිට්වරයා වික්ෂිප්ත වූවාක් මෙන් පෙනුනි.

"ඔබට ඇහුනානෙ මම කියපු දේ. උන්ව නවත්තන්ට‍." ඇය සිය ඛාස් එකේ සෙබළුන්ට ඩොත්රැකි බසින් ඇමතුවාය. "ජෝගෝ, ක්වාරෝ. උඹලා සෙර් ජෝරාට උදවු කරන්ට ඕන. මට ඕන මේ දුෂණ නවත්තන්ට."

සෙබළු පැටලිලි සහගත ස්වරයෙන් එකිනෙකා ගේ මුහුණු බලන්නට වන්හ.

සිය අසුට සන් කල ජෝරා ඇයට සමීප විය. "කුමාරි. ඔබට බොහොම කරුනාවන්ත හදවතක් තියෙනවා. ඒ වුනත් ඔබ මේක තේරුම් ගන්නෙ නැහැ. මෙහෙම තමා හැමදාම වැඩ සිද්ද වුනේ. මේ මිනිස්සු ඩ්‍රෝගෝ වෙනුවෙන් තමන්ගෙ ලේ හැලුවා. දැන් උන් ඒකෙ හිලවුවට තෑගි ලබාගන්නවා."

පාරෙන් එහා පස වූ තරුණිය තවමත් වැලපෙමින් සිටියාය. මුල් අසරුවා මේ වනවිට සිය කාර්‍යය නිමා කොට තිබුනු අතර තවෙකෙකු ඔහුගේ ස්ථානය ගෙන තිබුනේය.

"ඒකි බැටළු කෙල්ලෙක්." ක්වාරෝ කීවේය. "ඒකි කොහෙත්ම වැදගැම්මකට ඇති එකියක් නෙවෙයි ඛලීසි. මේ සෙබළු ඒකිට ගෞරවයක් ඔය කරන්නෙ. බැටළු මිනිස්සු කියන්නෙ බැටළුවො එක්කත් නිදිවදින ජාතියෙ මිනිස්සු‍. ඒක දන්න දෙයක්."

"ඒක දන්න දෙයක්." ඇගේ සේවිකාව ඉරී ද ප්‍රතිරාව නැගුවාය.

"ඒක දන්න දෙයක්." ඩ්‍රෝගෝ විසින් ඔහුට ලබාදුන් අළු පැහැ උස් සෛන්ධවයා පිට නැගුනු ජෝගෝද එකඟ විය. "ඒකිගෙ කෑගැහිල්ල ඔබේ කණ් දෙකට හිරිහැරයක් නං ඛලීසි, ජෝගෝ ගිහින් ඒකිගෙ දිව කපලා ඔබට අරන් එන්නං." ඔහු සිය අරඛ් එක පිටතට ඇදගත්තේ ය.

"ඒකිට අනතුරක් කරන්ට මට ඕන නැහැ." ඩැනී කීවාය. "මම ඒකිට අයිතිවාසිකම් කියනවා. මම අණ කරන විදියට කරපන්. එහෙම නොකලොත් ඛාල් ඩ්‍රෝගෝට දැනගන්ට ඕන වෙයි ඒ ඇයි කියලා."

"එහෙමයි ඛලීසි." ජෝගෝ පිළිතුරු දුන්නේය. ඔහු අසු හරවා ගත් අතර ක්වාරෝ හා අනිකුන් ඒ පසුපසු අසුන් පැන්නවූහ. ඔවුන්ගේ කෙහෙරැළිවල බැඳි සීනු නද දෙන්නට විය.

"එයාලත් එක්ක යන්ට." ඇය සෙර් ජෝරාට අණකලාය.

"ඔබේ අණ මගෙයි කුමාරි." නයිට්වරයා ඈ දෙස කුතුහලාත්මක බැල්මක් හෙලුවේය. "ඇත්තම කියනවා නම් ඔබ ඔබේ අයියාගෙම නංගි."

"විසේරිස්?" ඇයට ඔහු කියන්නක් වටහා ගත නොහැකි විය.

"නෑ. රේගාර්." ඔහු සිය අසු පිම්මේ ඉවත පැන්නවීය.

* * *

ජෝගෝ ‍කෑගසන හඬ ඩැනීට ඇසුනි. දූෂකයෝ ඔහුට සිනාසුනෝය. එක් මිනිසෙක් පෙරලා කේන්තියෙන් කෑගැසීය. ජෝගෝගේ අරඛ් එක විදුලියක් මෙන් ඉදිරියට පිනූ අතර කෑගැසූ මිනිසාගේ හිස කඳින් වෙන්ව පෙරැලී ගියේය. අනිකුත් දූෂකයින් ගේ මුවේ වූ සිනා මැකීගොස් අවලාද මතුවන්නට වූ අතර ඔවුන්ද සිය ආයුධ වෙතට අත් යැවූහ. එනමුදු ඒ වනවිට ක්වාරෝ, අග්ගෝ හා රඛාරෝ ද ඒ දෙසට ළඟා වී සිටියහ. ඇය සිය රිදී පිට වාඩිවී බලා සිටින දෙසට අතක් දිගුකරමින් අග්ගෝ කුමක්දෝ පවසනු ඇය දුටුවාය. දූෂකයෝ ද්වේශය පිරුනු දෑසින් ඇය දෙස බලාසිටින්නට වූහ. එකෙක් බිමට කෙලගැසීය. අනිකුන් කටුකුටු ගාමින් සිය අසුන් පිටට නැගී විසිර යන්නට වූහ.

මේ සියල්ල සිදුවද්දී බැටළු කෙල්ල මත නැගී සිටි දූෂකයා කිසිදු වගක්වත් නොමැතිව දිගටම සිය කාර්‍යයේ යෙදී සිටියේය. ඔහු සිය තෘප්තිය කෙරෙහි කෙතරම් සිත් අලවා සිටියේද යත් අවට සිදුවන කිසිදු දෙයක් ඔහුගේ අවධානයට හසු වී නොතිබින. අසු පිටින් බිමට බට සෙර් ජෝරා ඔහුව ගලග්‍රහයෙන් ගෙන විසිකර දැමුවේය. බිම මඩෙහි හතරගාතයෙන් ඇදවැටුනු ‍ඩොත්රැකියා ඊළඟ මොහොතේ පිහියක් අතැතිව නැගිට සිටියේය. එනමුදු අග්ගෝගේ දුන්නෙන් මිදුනු ඊයක් විසින් ඔහුව නිහඬ කෙරින. මළකඳන් අතර බිම බැවී සිටි තරුණිය අතින් අල්ලා නැගිට්ටවූ මෝර්මන්ට් සිය ලේ වැකි සළුවෙන් ඇයව ආවරණය කර ඇයව ඩැනී වෙත කැඳවාගෙන ආවේය. "එයාට මොකක් කරන්ටද ඔබට ඕන?"

තරුණිය විසල් කරගත් දෑසින් යුතුව වෙවුලමින් සිටියාය. ඇගේ හිසකෙස් රුධිරයෙන් පෙඟී එකට ඇලී තිබින. "ඩෝරියා. ඒකිගෙ තුවාලවලට බෙහෙත් දාන්ට. උඹට ඩොත්රැකියෙකුගෙ පෙනුම නැහැනෙ. ඒ නිසා සමහරවිට ඒකි උඹට බයවෙන එකක් නැහැ. අනිත් අය මගෙත් එක්ක එන්ට." ඩැනී සිය රිදී වෙළඹ බිඳ වැටුනු නගර ද්වාරය තුළින් මෙහෙයෙවුවා ය.

නගරය තුළ තත්ත්වය ඊටත් වඩා නරක් විය. නිවාස බොහොමයක් ගිනිගනිමින් තිබුනු අතර ජක්කා ර්හාන්වරුන් විසින් සිය කාර්යය නිමාකොට තිබුනි. එකිනෙක වෙලී ගිය පටු මාවත් හිස් නොමැති මළකඳන්වලින් පිරීගි‍යේය. තැනින් තැන ගැහැණුන් දූෂණයට ලක්වෙමින් සිටිනු දක්නට ලැබුනි. මේ සෑම විටෙකදීම අසු නැවතූ ඩැනී සිය ඛාස් සෙබළුන් යවා දූෂණයන් නතර කරවා ඒ ගැහැණුන් සිය වහලියන් වශයෙන් බඳවාගත්තා ය. මේ අතරින් එකියක් වූ මුක්කම් නාසයකින් යුත් සතලිස් වියේ පමණ වූ තර ගැහැණිය නිදහස් නගරවල පොදු බසින් ඩැනීව අමතමින් ඇයට ආශීර්වාද කර සිටියාය. එනමුදු අනිකුන් වෙතින් ඩැනීට ලැබුනේ නිහඬ බැලුම් පමණි. ඔවුන් ඇයව අවිශ්වාස කරන බව ඩැනී දුක්මුසු අයුරින් වටහාගත්තා ය. ඇය ඔවුන්ව මුදාගත්තේ මීට වඩා දරුණු ඉරණමකට ඇද දමනු පිණිස යැයි ඔවුන් සිතූ බවක් පෙනෙන්නට තිබුනි.

"ඔබට මේ හැමෝවම අයිති කරගන්ට බෑ දරුවො." සිවුවන වර අසු නවත්වද්දී සෙර් ජෝරා ඇයට කියා සිටියේය. ඇගේ ඛාස් සෙබළු අලුත බඳවාගත් වහලියන් ඇය පසුපසින් දක්කාගෙන එමින් සිටියහ.

"මමයි ඛලීසි. මමයි රාජධානි සප්තකයේ උරුමක්කාරයා. මමයි මකරාගෙ රුධිරය." ඩැනී ඔහුට සිහිපත් කර දුන්නාය. "මට කරන්ට පුළුවන් මොකක්ද බැරි මොකක්ද කියලා කියන එක ඔබට අයිති වැඩක් නෙවෙයි." නගරයේ ගොඩනැගිල්ලක් අග්නිජාලා හා දුම් රොටු විහිදුවමින් මහ හඬ නංවමින් කඩා වැටුනි. බියට පත් කුඩා දරුවන්ගේ හැඬුම් හා කෑගැසීම් ඇයට දුරින් ඇසුනි. ඇය සිය අසු ඉදිරියටම මෙහෙයවූවා ය.

Khal Drogo: “Moon of my life, you do not ask a slave, you tell her. She will do as you command.”