Friday 3 April 2015

ජොන් 09-2


වහා සිය‍ වෙළඹ පාරෙන් එපිටට පැන්නවූ ජොන් අළු-කොළ පැහැ මුරකරු වෘක්ෂ ගොන්නක් පසුපස සැඟවුනේය. "සද්ද කරන්නෙ නැතුව හිටපන්." ඔහු මෘදු ස්වරයෙන් ඇයට කෙඳිරුවේය. උක්කුටියෙන් ඇණ බා ගත් ඔහු අතුපතර අතරින් එබී බලන්නට විය. දෙවියන් කරුනාවක් දැක් වී නම් මේ අසරුවන් ඔහුව නොදැක ඔහුව පසු කර යනු ඇත. සමහරවිට ඒ සිය ගොවිපල රාජකාරි වෙනුවෙන් යන මෝල්ස් ටවුන්හි ගම්මුන් පිරිසක් විය හැක. එනමුදු මේ මහ රෑ ජාම‍යේ ඔවුන් කුමක් පිණිස...

රජමාවත ඔස්සේ අසරු පිරිස කෙමෙන් ලංවද්දී අසු කුර මාවත මත ගැටීමෙන් නැංවෙන දෝංකාර හඬ කෙමෙන් වැඩිවනු ඔහු අසා සිටියේය. ශබ්දය අනුව නම් එහි අඩුම තරමේ පස් හය දෙනෙකුවත් සිටිය යුතුය. ගස්වල අතුපතර අතරින් ඔවුන්ගේ කටහඬ ඇසෙන්නට විය.

"...විශ්වාස ද මිනිහා මේ පැත්තෙන් තමා ගිහිල්ලා තියෙන්නෙ කියලා?"

"අපිට හරියටම විශ්වාසෙන් කියන්ට බෑ."

"උඹලා දන්නවද, එයා නැගෙනහිර පැත්තට ගියා වෙන්ට පුළුවන්. එහෙම නැත්තං පාරෙන් අයින්වෙලා කැලේ මැද්දෙන් ගියා වෙන්ටත් පුළුවන්. මම නං ඒක තමා කරන්නෙ."

"මේ අන්ධකාරෙ? මෝඩයා. එක්කො උඹ අස්සයා පිටෙන් වැටිලා බෙල්ල කඩාගනියි. එහෙමත් නැත්තං පාර වැරදිලා අතරමං වෙලා වටයක් ගහලා ආයෙමත් උදේ ඉර පායද්දි ආපහු ප්‍රාකාරෙටම එයි."

"මම එහෙම කරන්නෙ නෑ." ග්‍රෙන්ගේ ස්වරය කෝප වුනු බවක් හැඟවීය. "මම දකුණට යනවා. උඹට තරු දිහා බලලා දකුණ හොයාගන්ට පුළුවන්."

"ආකාසෙ වළාකුළුවලින් වැහිලා තිබුනොත් උඹ මොකද කරන්නෙ?" පිප් ඇසීය.

"එහෙමනං මම නොයා ඉන්නවා."

තවත් කටහඬක් කතාවට එක් විය. "උඹලා දන්නවද මමනං මොකද කරන්නෙ කියලා? මෝල්ස් ටවුන්වලට රිංගලා වැලලිච්ච නිධානයක් ගොඩදානවා." ටෝඩ්ගේ උස් සිනා හඬ තුරුපතර සිසාරා රැවුදෙන්නට විය. ජොන්ගේ වෙළඹ උගුරෙන් හඩක් නැංවූවාය.

"සද්දෙ වහගනිල්ලා. උඹලා හැමෝම." හෝල්ඩර් කීවේය. "මං හිතන්නෙ මට මොකක් හරි සද්දයක් ඇහුනා."

"කොහෙද? මට මොකුත් ඇහුනෙ නෑ." අසුන් සියල්ලෝම නතර වූහ.

"උඹ පඩයක් ඇරියත් උඹට ඇහෙන එකක් නෑ."

"මට ඇහෙනවා." ග්‍රෙන් තිර හඬින් කී‍වේය.

"කට වහගනිල්ලා!"

සියල්ලෝම නිහඬ වූයේ වටපිටාවට ඇහුම්කන් ‍දෙන්නට වූහ. තමා හුස්ම අල්ලාගෙන සිටින ආකාරය ජොන්ට දැනෙන්නට විය. 'සෑම්!' ඔහු කල්පනා කලේය. ඔහු නාකි වලහා වෙත ගොස් නොමැත. එනමුදු ඔහු නැවත නින්දට ගොස් ද නැත. ඒ වෙනුවට ඔහු අනිත් කොල්ලන් ද අවදි කර ඇත. 'උන් හැමෝම යකාටම ගියාවේ!' හෙට උදෑසන ඉර පායන මොහොත වද්දී ඔවුන් තම නිදි ඇඳන්වල නොමැති වුවහොත් ඔවුන් සියල්ලන්ම ද පලායන්නන් වශයෙන් හංවඩු ගැසෙනු ඇත. ඔවුන් මේ කුමක් කරනවා යැයි ඔවුන් සිතාගෙන ඇත්ද?

මැඩගත් නිහඬතාව දිගින් දිගටම ඇදී ගියේය. තමා ඇණ බා ගත් තැන සිට ජොන්ට ගස්වල අතුපතර අතරින් ඔවුන්ගේ අසුන්ගේ පාද දැකිය හැකි විය. අන්තිමේදී පිප් කටහඬ අවදි ක‍ලේය. "උඹට මොකක්ද ඇහුනෙ?"

"මං හරියටම දන්නෙ නෑ." හෝල්ඩර් පිළිගත්තේය. "මොකක්දෝ සද්දයක්. මං හිතු‍වෙ ඒ අශ්ව‍යෙක් කියලයි. ඒ වුනත්..."

"මෙතන මොකෙක් වත් නෑ."

ගස් අතර එහා මෙහා වන ලා පැහැ ඡායාවක් ජොන් සිය දෑස් ‍කොණින් දුටුවේය. ‍කොළ සරබර ගෑ අතර ගෝස්ට් සෙවනැලිවලින් මෑත් වී ඔහු කරා දිව ආයේය. හදිසියේම සිදු වූ ‍මේ අනපේක්ෂිත සිදුවීම නිසා බියපත් ජොන්ගේ වෙළඹ හේෂාරවය කලාය. "අන්න." හෝල්ඩර් කෑගැසීය.

"උඹ ද්‍රෝහියා." සෑදලය මතට පනින අත‍‍රේ ජොන් ඝෝරවෘකයාට බැන වැදුනේය. ඔහු වෙළඹ හරවා ගත්තේ ගස් අතරින් පලා යාම පිණිස මුත් අඩි දහයක් යන්නට මත්තෙන් පිරිස ඔහුව වටකලෝය.

"ජොන්." පිප් කෑ ගැසුවේය.

"නවත්තපන්." ග්‍රෙන් කීවේය. "උඹට අපිව පරද්දලා දුවන්ට බෑ."

ජොන් ඔවුන්ට මුහුණ දෙනු පිණිස අසු හරවාගත්තේ සිය අසිපත කොපුවෙන් මෑත් කරගත්තේය. "ආපහු පලයල්ලා. මට ඕන නැහැ උඹලට අනතුරක් කරන්ට. ඒ වුනත් මට එහෙම කරන්ට වුනොත් ‍නොකර ඉන්නෙත් නැහැ."

"හතකට විරුද්ධව එකෙක්?" හෝල්ඩර් සංඥාවක් දුන් අතර විසිර ගිය කොලු රැළ ඔහුව වට කරන්නට වන්හ.

"උඹලට මොකක්ද මගෙත් එක්ක ඇති වැඩේ?"

"අපිට ඕන උඹව ආපහු එක්කරන් යන්ට උඹ අයිති තැනට." පීප් කීවේය.

"මම ඉන්ට ඕන මගේ සහෝදරයත් එක්ක."

"දැන් අපියි උ‍ඹෙ සහෝදරයො." ග්‍රෙන් පිළිතුරු දුන්නේය.

"උඹ දන්නවද. උන් උඹව අල්ලගත්තොත් උඹේ බෙල්ල ගහලා දායි." ටෝඩ් නොසන්සුන් සිනහවක් සහිතව කීවේය. "මේක මහ මෝඩ වැඩක්. ඒක ගැලපෙන්නෙ උඹ වගේ එකෙකුට වඩා ඔරොක්ස්ගෙ ජාතියෙ එකෙකුට."

"මං එ‍හෙම කරන්නෙ නෑ." ග්‍රෙන් කීවේය. "මං දිවුරුම් කඩකරන එකෙක් නෙවෙයි. මම වචනෙ දුන්නා. ඒක එහෙමම තමා."

"මමත් එහෙම තමා." ජොන් ඔවුන්ට කීවේය. "උඹලට තේ‍රෙන්නෙ නැද්ද? උන් මගේ තාත්තාව මරලා දැම්මා. දැන් යුද්ධෙ ඇවිලිලා තියෙන්නෙ. මගේ සහෝදරයා රොබ් දැන් ගංගා නිම්නයෙ යුද්ධ කරනවා-"

"අපි දන්නවා." පිප් සන්සුන් ස්වරයෙන් කීය. "සෑම් අපට හැම දෙයක්ම කිවුවා."

"අපිට හරිම කණගාටුයි උඹේ තාත්තා ගැන. අපිට ඇත්තටම කණගාටුයි‍." ග්‍රෙන් කතාකලේය. "ඒ වුනත් ඒකෙන් වැඩක් නෑ. උඹ එකපාරක් දිවුරුම දුන්නට පස්සෙ මොන දෙයක් සිද්දවුනත් උඹට ආයෙ පිටවෙලා යන්ට බෑ."

"මම යන්ට ඕනමයි." ජොන් දැඩි ස්වරයෙන් කියා සිටියේය.

"උඹ ඒ වචන කිවුවා." පිප් ඔහුට සිහිපත් කර දුන්නේය. "මගේ රැකවල මෙතැනින් ඇරඹේ. උඹ එහෙම කිවුවා. මගේ මරණය තෙක් එය නිමා නොවනු ඇත."

"මගේ මුරකාවල මතම ජීවත් වී එහිම මිය යන්නෙමි." ග්‍රෙන් එක් කලේය.

"උඹලාට ඔය වචන ආයෙමත් මට කියලා දෙන්ට ඕනවෙන්නෙ නැහැ. උඹලා තරම්ම මමත් ඒවා දන්නවා." ඔහුට කේන්ති එමින් තිබින. ඔවුන් ඔහුට සාමයෙන් පිටවී යන්නට නොදෙන්නේ කිම? ඔවුහු තත්ත්වය තවත් බැරෑරුම් කරමින් සිටිති.

"අන්ධකාරයේ අසිපත මම වෙමි." හෝල්ඩර් ගීතිකාවක් මෙන් කීවේය.

"ප්‍රාකාරයේ රැකවලා මම වෙමි." ටෝඩ් ද ඊට එක්විය.

ජොන් ඔවුන් සියල්ලන්ගේම මුහුණට අවලාද නැගුවේය. ඔවුන් එය ගනන් ගන්නා බවක් නොපෙනුනි. පිප් සිය අසුට සන් කරමින් ඔහුට ලංවිය. "ශීතයට එදිරිව දැල්වෙන ගින්න මම වෙමි. හිමිදිරිය රැගෙන එන ආළෝකය මම වෙමි. නිදන්නන් අවදි කරවන හොරණෑ නාදය මම වෙමි. මිනිසුන් ගේ රාජධානි ආරක්ෂා කරන පලිහ මම වෙමි."

"පස්සට වෙලා හිටපන්." ජොන් අසිපත ලෙලවමින් ඔහුට අනතුරු ඇඟවීය. "මම ඇත්තටමයි මේ කියන්නෙ පිප්." ඔවුන් අඩුම ගනනේ සන්නාහවත් පැළැඳ නොතිබින. අවශ්‍ය වී නම් ඔහුට ඔවුන්ව කෑලි කෑලිවලට කපා දැමිය හැක.

මැතර් ඔහුට පිටුපසින් කරකැවුනේ ගායනාවට එකතු විය. "මගේ ජීවිතය සහ ගෞරවය නිශා රැකුම වෙනුවෙන් කැපකරමි."

ජොන් වෙළඹට පයින් ඇන සන් කලේ ඇයව වටයක් කරකැවීය. කොලුවන් සියල්ලෝම දැන් ඔහුව වටකරමින් ඔහු වෙත සෙමින් සෙමින් ලංවෙමින් සිටිති.

"අද රාත්‍රියත්..." හෝල්ඩර් වම් පසින් ලංවිය.

"...මතු පැමිණෙන්නා වූ සියලු රාත්‍රීන් සඳහාත්." පිප් වාක්‍යය අවසන් කලේය. අත දිගුකල ඔහු ජොන්ගේ තෝන්ලණුව අල්ලාගැනීම සඳහා නැඹුරු විය. "ඉතින් ඔන්න ති‍යෙනවා උ‍ඹේ තෝරාගැනීම. එක්කො මාව මරපන්. නැත්තං මාත් එක්ක ආපහු යන්ට වරෙන්."

ජොන් අසිපත එසවීය... එනමුදු කිසිදු පිළිසරණක් නොමැති අයුරින් එය නැවත පහත හෙලීය. "උඹ යකාටම පලයං! උඹලා ඔක්කොම යකාටම පලයල්ලා!"

"අපට උඹේ අත්දෙක බඳින්ට වෙයිද? නැත්තං උඹ අපට වචනෙ ‍දෙනවද මොකුත් කලබැගෑනියක් කරන්නෙ නැතුව ආපහු යන්ට එනවා කියලා?" ‍හෝල්ඩර් විමසීය.

"මම දුවන්නෙ නැහැ. උඹ අදහස් කරන්නෙ ඒක නම්." ගෝස්ට් තුරුවදුල යට සිට ඔහු වෙතට ළඟා වූයේය. ජොන් ඌ දෙස රවා බැලුවේය. "උඹෙන් හරි උදවුවක් තමා ලැබුනෙ." ඒ දීප්තිමත් රතු පැහැ දෑස අවබෝධාත්මක බැල්මකින් ඔහු දෙස බලා සිටියේය.

"අපි ඉක්මන් කලා නං හොඳයි." පිප් කීවේය. "එළිය වැටෙන්ට කලින් අපි ආපහු ගිහින් හිටියෙ නැත්තං නාකි වලහා අපි හැමෝගෙම ඔළුගෙඩි ටික කපලා දායි."

* * *

ආපසු ගමන ගැන ජොන් ස්නොව් තුළ කිසිදු මතකයක් නොවීය. එනමුදු එය දකුණුකරය බලා වූ පලායාමට වඩා කෙටි ගමනක් බැව් පමණක් ඔහුට හැඟුනි. සමහරවිට ඒ ඔහුගේ සිතුවිලි වෙනතක තිබූ නිසා වන්නට ඇත. පිප් ගමනට නායකත්වය ලබා දුන්නේය. අසු පිම්මේ පන්නමින්, හැල්මේ දුවවමින්, ඇවිදවමින්, නැවත පිම්මේ පන්නමින් නියත ගමන් වේගයක් පවත්වා ගත්තේය. මෝල්ස් ටවුන් පැමිණ නො‍පෙනී ගියේය. ගණිකා මඩමට ඉහළින් වූ රතු ලන්තෑරුම බොහෝ වේලාවකට පෙරාතුවම නිවා දමා තිබුනි. ඔවුන් හොඳ ගමන් වේගයක් පවත්වා ගන්නට සමත් වූ අතර ජොන් අන්තිමේදී ඔවුන්ට ඉදිරියෙන් ඉහළින් වූ කළු බලකොටුවේ කුළුණුවල ඡායා දකිද්දී අරුණට තවත් පැයක් ඉතිරිව තිබුනි. පසුපසින් වූ ප්‍රාකාරයේ සෙවනැල්ලට යටින් ඒවා කළු පැහැයෙන් දිදුලුවේය. එනමුදු මේ වතාවේ නම් ඔහු එය නිවෙසක් මෙන් දුටුවේ නැත.

ඔවුන්ට මේ වතාවේ ඔහුව නැවත රැගෙන ඒමට හැකිවිය. එනමුදු ඔහුව සදහටම මෙහි නවත්වා ගැනීමට ඔවුන්ට නුපුළුවන් වනු ඇත. යුද්ධය හෙට හෝ අනිද්දා හෝ හමාර නොවේ. ඔහු‍ගේ මිතුරන්ට දිවා රෑ ඔහු ගැන සොයා බැලිය නොහැක. ඔහු කල් මරමින් සිටිනු ඇත. ඔහු දිගටම මෙහි රැඳෙන්නට යන්නේ යැයි ඔවුන්ට සිතා ගන්නට අවකාශ සලසා දෙනු ඇත... ඉන්පසු, ඔවුන් සිය පරීක්ෂාව අඩු කල පසු ඔහු නැවතත් මෙයින් මිදී පලා යනු ඇත. ඊළඟ වතා‍‍වේ ඔහු රජමාවත සම්පූර්ණයෙන්ම මඟහරිනු ඇත. ඒ වෙනුවට ඔහු ප්‍රාකාරය දි‍ගේ නැගෙනහිර දෙසට යනු ඇත. සමහරවිට මුහුද දක්වාම. එය දිගු ගමනක් වනු ඇති නමුදු ආරක්ෂාකාරී ගමනක් වනු ඇත. එසේ නැතහොත් බටහිරට? කඳු පන්ති වෙත? ඉන්පසු කඳුකර කපොලු ඔස්සේ දකුණට. ඒ වනාහි වනචාරින් විසින් භාවිත කරන ගමන් මාර්ගයයි. දුෂ්කර වෙහෙසකර ගමනක්! එනමුදු අඩුම තරමේ කිසිවෙකුත් තමා පසුපස ලුහුබැඳ නොඑන බව ඔහුට සහතික විය හැක. රජමාවතට හෝ වින්ටර්ෆෙල්වලට ලීග සිය ගනනක් මෑතින්වත් ඔහු ගමන් නොකරනු ඇත.

* * *

සෑම්වෙල් ටාර්ලි පැරණි ඉස්තාලයට වී ඔවුන් එනතෙක් බලා සිටියේය. පිදුරු මිටියකට හේත්තු වී බිම වැතිර සිටි නමුදු නිදා ගැනීමට නොහැකි තරම් ඔහු වියවුල් වී සිටියේය. වහා නැගිට සිටි ඔහු ඇඳුම්වල ධූලි පිසදැමීය. "මට... මට බොහොම සන්තෝසයි උන් උඹව හොයාගත්තු එක ගැන ජොන්."

"මටනම් එහෙම දැනෙන්නෙ නැහැ." ජොන් අසුපිටින් බසිමින් කීවේය.

අසුපිටින් බිමට පැන්න පිප් අරුණළු පැතිරෙමින් තිබුනු ආකාශය දෙස නොරිස්සුමින් බැලීය. "අශ්වයො ටික නිදහස් කරන්ට උදවුවක් දියන් සෑම්. අපට දිග දවසක් ති‍යෙනවා ඉස්සරහට. රෑ කිසිම නින්දක් නැතුව ඒකට මූන දෙන්ට වෙන්නෙ. ස්නොව් උතුමානන්ට පින්සිද්ද වෙන්ට."

දවස උදා වූ විට ජොන් පුරුදු පරිදි කුස්සිය වෙත පිය මැන්නේය. නාකි වලහාගේ පාතරාසය ඔහු අතට ලබා දෙද්දී ඇඟිලි තුනේ හොබ් කිසිත් නොකීවේය. අද උදෑසන ආහාරය හොඳින් තැම්බූ දුඹුරු බිත්තර තුනක් ද, කර කරන ලද පාන් ද, හැම් ගාතයක් ද, වියළි මිදි පලංගානක් ද විය. අහර බන්දේසිය ඔසවාගත් ඔහු රජතුමාගේ කුළුණ වෙතට පියනැගීය. මෝර්මන්ට් මේසය අසල වාඩි වී යමක් ලියමින් සිටියේය. ඔහුගේ කපුටා දසරුවෙහි වසා එහාට මෙහාට ඇවිදිමින් සිටියේය. "ඉරිඟු! ඉරිඟු! ඉරිඟු!" ජොන් කාමරයට ඇතුළුවන්නා හාම ඌ මහහඬින් කෑ ගසන්නට විය. "කෑම ටික මේසෙ උඩින් තියපන්." නාකි වලහා හිස ඔසවමින් කීවේය. "මම බියර් ටිකක් බොන්නම්."

කවුළු වීදුරුව එසවූ ජොන් සීතල වනු පිණිස පිටත එල්ලා තිබුනු බීර මල්ල අතට ගත්තේ අඟක් පුරා බීර පිරෙවුවේය. හොබ් ඔහුට ප්‍රාකාරය තුළින් පිටතට ගත් සීතල ලෙමන් ගෙඩියක් දී තිබුනි. ජොන් එය බීර අඟට ඉහළින් අල්ලා මිරිකූ අතර අතැඟිලි දිගේ ලෙමන් යුෂ රූරා වැටෙන්නට විය. මෝර්මන්ට් සෑම දිනකම ලෙමන් මුසු කොටගත් බීර බීම පුරුද්දක් කොටගෙන සිටියේය. තමා තවමත් සිය දත් දෙපෙළ රැකගෙන සිටින්නේ එබැවිනැයි ඔහු පාරම් බෑවේය.

"කිසිම සැකයක් නැහැ උඹ උඹේ තාත්තට ගොඩක් ආදරෙයි." බීර අඟ අතින් ගත් ජොන් ඔහු වෙත ලං වූ විට මෝර්මන්ට් කීවේය. "අපි ආදරේ කරන දේ තමා හැමදාමත් අපිව විනාශ කරන්නෙ. මම එහෙම කිවුවය කියලා මතකද?"

"මට මතකයි." ජොන් බුම්මාගත් මුහුණින් යුතුව කීවේය. සිය පියා‍ගේ මරණය ගැන මෝර්මන්ට් සමග වුව කතා කිරීම ඔහුට රිසි නොවීය.

"උඹට ඒක කවදාවත් අමතක වෙන්නෙ නැහැයි කියන එක ගැන වග බලාගනින්. තිත්ත ඇත්ත තමා අපි අපේ හදවත්වලට වඩා ළඟින් තියාගන්ට ඕන. ම‍ගේ පිඟාන මෙහාට ගනින්. ආයෙමත් හැම් ද? මොනව කරන්ට ද? උඹට බොහොම මහන්සි පාටයි. මොකද ඊයෙ රෑ හඳඑළියෙ කරපු සංචාරය නිසා ඇඟට අමාරුද?"

ජොන්ගේ උගුර වියළී ගියේය. "ඔබ දන්නවද?"

"දන්නවා!" මෝර්මන්ට් ගේ දසරුව මත සිටි කපුටා හඬ නැගීය. "දන්නවා!"

නාකි වලහා උගුරෙන් නොරිස්සුම් හඬක් නැගීය. "උඹ හිතනවද ස්නොව්, උන් මාව නිශා රැකුමෙ ප්‍රධාන අණදෙන නිළධාරියා විදියට පත් කරගත්තෙ මම මෝඩ, බූරු, නාකි හමෙක් නිසයි කියලා? ඒමන් මට කිවුවා උඹ පැනලා යයි කියලා. මම එයාට කිවුවා උඹ ආපහු එයි කියලා. මම දන්නවා මගේ මිනිස්සු ගැන... මගේ කොල්ලො ගැනත් මම දන්නවා. උඹ රජමාවතට වැටුනෙ ගෞරවය නිසා... උඹ ආපහු ආවෙත් ගෞරවය නිසා."

"මාව ආපහු ගෙනාවෙ මගේ යාළුවො."

"මම උඹට කිවුවද ඒ උඹේ ගෞරවය නිසයි කියලා?" මෝර්මන්ට් සිය පිඟාන පිරික්සා බැලීය.

"උන් මගේ තාත්තව නිරපරාදෙ මරලා දැම්මා. ඔබ බලාපොරොත්තු වෙනවද මම මොකුත් නොකර නිකං ඉඳියි කියලා?"

"ඇත්තම කියනවා නම් අපි බලාපොරොත්තුවෙන් හිටියා උඹ ඔය කරපු දේ කරයි කියලා." මෝර්මන්ට් මිදි ගෙඩියක් මුවේ බහාලුවේය. "මම අණ කලා උඹ ගැන ඇහැ ගහගෙන ඉන්ටයි කියලා... උඹ පිටවෙලා යනවා මුරභටයො දැක්කා. උඹේ සහෝදරයින්ට බැරි වුනා නම් උඹව ආපහු ගේන්ට, උඹව රජමාවත පහළදි අල්ලගන්ට සූදාණම් කරලයි තිබුනෙ. හැබැයි ඒ අල්ලගන්නෙ උඹේ යාළුවො නෙවෙයි. ඒ කියන්නෙ, උඹට කපුටෙකුට ව‍ගේ පියාපත් තියෙන අශ්වයෙක් නැත්තම් විතරයි. උඹට එහෙම එකෙක් ඉන්නවද?"

"නැහැ." තමා මහත් මෝඩයකු යැයි ජොන්ට හැඟෙන්නට විය.

"අපරාදෙ! එහෙම එකෙක් හිටියනම් අපට ලොකු ප්‍රයෝජනයක් ගන්ට තිබුනා."

ජොන් සීරුවෙන් සිට ගත්තේය. නියම මිනිසෙකු මෙන් මියයන්නෙමැයි ඔහු තමාටම කියා ගත්තේය. ඔහුට අඩුම තරමින් ඒ දේ වත් කල හැක. "මම දන්නවා පලායාමට දඬුවම මොකක්ද කියලා මගේ උතුමානනි. මම මැ‍රෙන්ට බය නැහැ."

"මැරෙන්ට!" කපුටා කෑ ගැසීය.

"මම හිතනවා උඹ ජීවත්වෙන්ට බයත් නැහැයි කියලා." සිය සිරියෙන් හැම් කැබැල්ලක් කපාගත් මෝර්මන්ට් කපුටාට එයින් කටක් කැවීය. "උඹ පලා ගියේ නැහැ - තාමත්. උඹ දැන් මෙතන හිටගෙන ඉන්නවනෙ. රෑට හොරෙන් මෝල්ස් ටවුන්වලට රිංගන හැම කොල්ලගෙම ‍බෙල්ල කපලා දාන්ට හැදුවොත් අපට ප්‍රාකා‍රෙ රකින්ට ඉතුරු වෙන්නෙ හොල්මන් විතරයි. ඒ වුනත්... උඹ හිතාගෙන ඉන්නෙ හෙට ආයෙමත් පැනලා යන්ට. හෙට නැත්තම් තවත් සති දෙකකින්. එහෙම නේද? උඹ එහෙම නේද හිතා‍ගෙන ඉන්නෙ කොල්ලො?"

ජොන් නිහඬවම සිටි‍යේය‍.

"මම හිතුවා." මෝර්මන්ට් තැම්බූ බිත්තරයක කටුව ඉවත් කලේය. "උ‍ඹේ තාත්තා මැරිලා කොල්ලො. උඹ හිතනවද එයාව ආපහු මේ ලෝකෙට ගේන්ට හැකියාවක් උඹට තියෙනවයි කියලා?"

"නැහැ." ඔහු බුම්මාගත් මුහුණින් යුතුව පිළිතුරු දුන්නේය.

"‍හොඳයි. මොකද අපි දැක්කා මලවුන් ආපහු නැගිටලා එනවා. උඹයි මායි දෙන්නම. මම ආයෙමත් එහෙම දෙයක් දකින්ට කිසිම කැමැත්තක් නැහැ." බිත්තරය කටවල් දෙකට ගිල දැමූ ඔහු දත් අතර සිරවූ බිත්තර කටු කැබැල්ලක් නියෙන් ගෙන විසිකර දැමීය. "උඹේ සහෝදරයා යුද්ධෙට ගිහින් තියෙන්නෙ මුලු උතුරුකරේම තියෙන සම්පූර්ණ ශක්තියම එයා යටතට අරගෙනයි. එයාගෙ ධජ දරන හැම යටත් වංශාධිපතියෙක්ම, උඹට මේ නිශා රැකුම ඇතු‍ළෙ හොයාගන්ටවත් බැරි තරම් විශාල හමුදාවකට අණ දෙනවා. එයාලට උ‍ඹේ උදවු ඕනයි කියලා ඇයි උඹ හිතන්නෙ? උඹ මහ ලොකු බලසම්පන්න රණශූරයෙක් ද? එහෙමත් නැත්තම් උඹේ කඩුවට මොකක් හරි අමුතු මායා බලයක් කවන්ට පුළුවන් විදි‍යෙ භූතයෙක් උඹ සාක්කුවෙ හංගන් ඉන්නවද?"

ජොන්ට මේ වෙනුවෙන් කිසිදු පිළිතුරක් නොවීය. කපුටා බිත්තරයකට කොටා කටුව සිදුරු කලේය. හොටය ඇතුළට එබූ ඌ බිත්තර කැබලි හොටින් ගෙන කන්නට විය.

නාකි වලහා සුසුමක් ‍හෙලීය. "මේ යුද්ධය නිසා පීඩාවට පත්වෙච්චි එකම එකා උඹ විතරක් නෙවෙයි. මගේ නංගිත් උඹේ සහෝදරයගෙ පැත්තකින් යුද්ධෙට යනවා. එයයි, එයාගෙ දුවලයි හැමෝම. පිරිමි වගේ දම්වැල් සන්නාහ ඇඳගෙන. මේජ් කියන්නෙ කෙස් පැහිච්ච නාකි අම්මන්ඩියෙක්. හරිම මුරණ්ඩුයි. ඉක්මනට කේන්ති යනවා. හිතුවක්කාරයි. ඇත්තම කියනවනම් මේ ගෑනි ඉන්න අහලකින්වත් මට යන්ට හිතෙන්නෙ නැහැ. ඒ වුනත් ඒකෙන් අදහස් වෙන්නෙ නැහැ ඒකි ගැන මගේ හිතේ ති‍යෙන ආදරේ, උඹේ හිතේ උඹේ අර්ධ-සහෝදරියො ගැන තියෙන ආදරේට වඩා අඩුයි කියලා." මෝර්මන්ට් රවා ගත් මුහුණින් යුතුව සිය අවසන් බිත්තරය අතට ගෙන කටුව පොඩි වී යන තෙක් එය අත්ළ මත ‍පොඩි කලේය. "සමහරවිට ඒක එහෙම වෙන්ටත් ඇති. අපි එහෙම හිතමුකො. ඒකි මේ යුද්ධෙන් මැරුනොත් මට දුක හිතෙයි. ඒ වුනත් උඹට පේන එකක් නැහැ මම මෙතන දාලා දුවනවා. උඹ වගේම මමත් දිවුරුමක් දීලා තියෙනවා. මෙතැන තමා මට හිමි තැන... උඹට හිමි තැන මොකක්ද කොල්ලො?"

'මට හිමි කිසිම තැනක් නැහැ.' ‍ජොන්ට පැවසීමට උවමනා විය. 'මම අවජාතකයෙක්. මට කිසිම දෙයක් උරුම නැහැ. නමක් නැහැ. අම්මෙක් නැහැ. දැන් මට තාත්තෙකුත් නැහැ.' එනමුදු මේ වදන් මුවින් පිටනොවීය. "මම දන්නෙ නැහැ."

"මම දන්නවා. සීතල හුළං වැඩිවෙනවා ස්නොව්. ප්‍රාකාරෙන් එහා පැත්තෙ හෙවනැලි දික්වෙනවා. කොටර් පයික් මට ලියලා එවනවා උන් දකිනවා කියලා මහ විශාල එල්ක් රංචු දකුණටයි නැගෙනහිර පැත්තටයි පැනලා යනවා කියලා. මැමත්ලා හිටං. උ‍ගෙ එක මිනිහෙක් දැක්කලු නැගෙනහිර කුළුණෙ ඉඳන් ලීග තුනක් වත් නැති දුරින් මහ දැවැන්ත පිය සටහන් වගයක්. හෙවනැලි කුළුණෙ මුර සංචාරකයො හොයාගෙන තියෙනවා ගම්මාන පිටින් අත්ඇරලා දාලා තියෙනවා. සෙර් ඩෙනිස් කියනවා මහ රෑට උන්ට පේනවා කියලා අර කඳුවැටි මැද්දෙ ගිනිමැල. හැන්දෑවෙ කරුවල වැටුන වෙලාවෙ ඉඳන් උදේ ඉර පායනකම් එක දිගට පත්තුවෙන මහ විශාල ගිනිමැල. අත කොට ක්වෝරින් අල්ලගෙන තියෙනවා එක මිනිහෙක්ව, දොරුව ගැඹුරෙ හැංගිලා හිටපු. මේ මිනිහා දිවුරලා කියනවා මැන්ස් රේඩර්, ඌ අලුතින් හොයාගත්තු ඔය කො‍හේද මන්දා රහස් තැනක වනචාරී හමුදාව රැස් කරනවයි කියලා. ඒ මොන මගුලකට ද කියලා දෙයියො තමා දන්නෙ. උඹ හිතනවද පහුගිය අවුරුද්දෙ අපට නැතිවුන එකම මුර සංචාරකයා උඹේ බාප්පා ‍බෙන්ජින් විතරයි කියලා?"

"බෙන්ජින්!" කපුටා හිස පද්දමින් කෑ ගැසීය. උගේ හොටයෙන් බිත්තර කැබැලි විසි විය. "බෙන්ජින්! "බෙන්ජින්!"

"නැහැ." තවත් අය අතුරුදන්ව තිබින. බොහෝ අය අතුරුදන්ව තිබින.

"උඹ හිතනවද උඹේ සහෝදරයගෙ යුද්ධෙ, අපේ යුද්ධෙට වඩා වැදගත් කියලා?"

ජොන් දෙතොල සපා ගත්තේය. කපුටා පියාපත් ගැසුවේය. "යුද්ධෙ! යුද්ධෙ! යුද්ධෙ! යුද්ධෙ!" ඌ බෙරිහන් දුන්නේය.

"එහෙම නෙවෙයි. දෙයි‍යො අපිව ආරක්ෂා කරන්ට. කොල්ලො, උඹ අන්ධ‍යෙකුත් නෙවෙයි, මෝඩයෙකුත් නෙවෙයි. මැරිච්ච මිනිස්සු මහ රෑ ජාමෙ අපිව දඩයම් කරන්ට එද්දි, උඹ හිතනවද යකඩ සිංහාසනේ වාඩිවෙලා ඉන්නෙ කවුද කියන එක එච්චර වැදගත් වෙයි කියලා?"

"නැහැ." ජොන් ඒ පිළිබඳ කලින් සිතා නොතිබුනි.

"උඹේ තාත්තයි උඹව අපි අතරට එවුවෙ ජොන්. ඇයි ඒ? කාටද කියන්ට පුළුවන්?"

"ඇයි? ඇයි? ඇයි?" කපුටා කෑ ගැසුවේය.

"මම දන්න එකම දේ තමා ස්ටාර්ක්වරුන්ගෙ නහරවල මුල් මිනිස්සුන්ගෙ ලේ දුවනවයි කියන එක. මුල් මිනිස්සු තමා මේ ප්‍රාකාරෙ හැදුවෙ. කතාවට කියන්නෙ හැමෝටම අමතක වෙලා ගිය දෙයක් වුනත් එයාලට මතක තියෙනවා කියලයි. එතකොට උඹේ අර සතා... ඌ තමා අපිව අර මැරිච්ච එවුන් දෙන්නා ගාවට අරන් ගියේ. මැරිච්ච මිනිහා පඩිපෙළ නගිනවයි කියලා උඹට අනතුරු ඇඟෙවුවෙ. කිසිම සැකයක් නැහැ, සෙර් ජැරමි නම් කියයි ඒක මහ අහම්බයක් කියලා. ඒ වුනත් ජැරමි මලා, මම තාම පණපිටින් ඉන්නවා." මෝර්මන්ට් කිනිසි තුඩින් හැම් කැබැල්ලකට ඇන්නේය. "මම හිතන්නෙ උඹ මෙහාට එන එක ඉරණමෙන්ම නියම වෙලා තිබුන දෙයක් කියලයි. මොකද උඹ මෙතන ඉන්ට ඕන කෙනෙක් නිසා. ඒක නිසා මට ඕන උඹයි, උ‍ඹේ අර වෘකයයි අපිත් එක්ක ඉන්ට අපි ප්‍රාකාරෙන් එහාට යනකොට."

මේ වදන් විසින් ජොන්ගේ පිට දිගේ සීතල, උනන්දුකර වෙවුලීමක් පැතිරෙවුවේය. "ප්‍රාකාරෙන් එහාට?"

"උඹට මාව ඇහුන‍නෙ. මම හිතාගෙන ඉන්නෙ ‍බෙන් ස්ටාර්ක්ව හොයන්ට යන්ට. පණපිටින් හරි මැරිලා හරි හොයාගන්ට." ඔහු හැම් කැබැල්ලක් සපා ගිලදැමීය. "මට ඕන නැහැ මෙතන බයගුල්ලෙක් වගේ වාඩිවෙලා හිමයි, සීතල හුළඟයි මාව හොයන් එනකම් බලන් ඉන්ට. අපි කොහොමහරි ‍හොයාගන්ට ඕන මොකක්ද සිද්දවෙන්නෙ කියලා. මේ වතාවෙ නිශා රැකුම ලොකු හමුදාවක් එක්ක ගමන් කරයි. ප්‍රාකාරෙන් එහා රජතුමාට විරුද්ධවයි, අනික් එවුන්ට විරුද්ධවයි, එහෙ ඉන්න වෙන ඕන මල යකෙකුට විරුද්ධවයි. මම හිතාගෙන ඉන්නවා මේ හමුදාවට මමම අණදෙන්ට." ඔහු සිය සිරිය ජොන්ගේ පපුව දෙසට එල්ල කලේය. "සම්ප්‍රදාය අනුව නම්... ප්‍රධාන අණදෙන නිළධාරිතුමාගෙ නවාතැන් බාරකාරයා තමා එයාගෙ සහචරයා විදියටත් කටයුතු කරන්නෙ... ඒ වුනත් මට කිසිම උවමනාවක් නැහැ උඹ පැනලා ගිහිල්ලදෝ කිය කියා කල්පනා කර කර හැම උදේකම නැගිටින්ට. ඒ නිසා මට දැන් උඹෙන් උත්තරයක් ඕන. මට මේ දැන්ම උඹෙන් උත්තරයක් ඕන ස්නොව් උතුමානනි. උඹ නිශා රැකුමේ ඇත්ත සහෝදරයෙක් ද... එහෙමත් නැත්තම් යුද්ධෙට ගිහින් සෙල්ලම් කරන්ට ආසාවක් ඇතිවුන අවජාතක ‍කොල්ලෙක් ද?"

සීරුවෙන් සිටගත් ජොන් ස්නොව් දිගු, ගැඹුරු සුසුමක් හෙලීය. 'මට සමාවෙන්ට තාත්තෙ... රොබ්, ආර්යා, බ්‍රැන්... මට සමාවෙන්ට. මට බැහැ ඔයාලට උදවු කරන්ට.' ඔහුට දැන් සත්‍යය අවබෝධ වෙමින් තිබින. 'මේ තමා මට හිමි තැන.' ඔහු කටහඬ අවදි කලේය. "මම... මම ඔබෙයි මගේ උතුමානනි. මම ඔබේ මිනිහෙක්. මම දිවුරලා පො‍රොන්දු වෙනවා ආයෙමත් මෙහෙන් පැනලා යන්නෙ නැහැ කියලා."

නාකි වලහා ගෙ‍රෙවුවේය. "හොඳයි! නියමයි! එහෙමනම් දැන් ගිහින් අර කඩුව පැළැඳගනින්."


“You said the words, You took a vow, before your brothers, before the old gods and the new.”

19 comments:

  1. ලංකාවෙ කපුටන්ට කතාකරන්න පුළුවන් උනොත් එක කල්ලියක් මහින්ද මහින්ද කියයි අනිත් අය ජහපාලනේ ජහ පාලනේ කියයි..

    ReplyDelete
    Replies
    1. කපුටන්ටත් පුරුදු කරමු කතා කරන්ට
      ටීවී එකේ විවාද වලට උන්ව යවන්ට :-)

      Delete
    2. වඳුරු ආක්‍රමණ වලින් අප ‍රැක ගන්න
      කට ඇරපු ගමන්, ඔලුගෙඩියටම කොටන්න

      Delete
    3. වඳුරු ආක්‍රමණවලට පිළිතුරු දෙන්ට
      කපුටො මොටද තඩි පොල්ලක් ඇතිනෙ බෙදන්ට

      Delete
    4. කපුටන් හට පුරුදු කරමු කතා කරන්'ට
      පාලකයින් ඉන්නව නොවැ ජරාව කන්'ට

      Delete
    5. කපුටො කතා කරන විදියට අපි පුහුණු කරවලා
      උන්ව පාලකයෝ කර ගත්තොත් මොකද බොලල්ලා

      Delete
  2. කියවල එන්නම්

    ReplyDelete
    Replies
    1. හා හා.. කියවල එන්ටකො.. :-)

      Delete
  3. සෙක් මං නං හිතුවෙ ජොන් යයිම කියල.
    කෝමත් ඌ යන්න එපැයි
    ජොන් ස්නොව් කෝමද
    ටාර්ගේරියන් කෙනෙක් වෙන්නෙ හිහි

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඕකට තමාලු අර දෛවය ද ඉරණම ද මොකක්ද එකක් කියන්නෙ.. :-D

      Delete
    2. //ජොන් ස්නොව් කෝමද
      ටාර්ගේරියන් කෙනෙක් වෙන්නෙ // :-o

      Delete
    3. හම්මේ පොම් ඔය කට වහගන් යකූ...
      නිල මැස්සොත් රිංගයි....

      Delete
  4. Nights watch auth is used so beautifully here.its such a thrilling bunch of words. But I think the show used it to much better effect under the ice tunnel :D

    ReplyDelete
    Replies
    1. didn't watch the show PoM.. won't going to watch it either.. :-D

      Delete
    2. I know my lord.. but, still I don't bother... :-)

      Delete
  5. නාකි වලහා තම්බන්න ජෝන් පොඩි වැඩියි බොල.

    ReplyDelete
    Replies
    1. මොනාද මේ කතා මගෙ උතුමානනි‍‍.. :-D

      Delete
  6. අදවත් බලමු කොටස් කීපයක් කියවලා දාන්ට... :D

    ReplyDelete